Verhaaltjes uit de Lege Doos

De titel is een variatie op "Liedjes uit de oude doos".
Het zit namelijk zo: Ik heb reuze veel zin om te schrijven, maar helemaal geen inspiratie. Geen idee waar ik me nu eens druk over kan maken.

Ik dacht eerst nog om iets te gaan zeuren over de Goddeloosheid van de Grote Religies, maar zou dat helpen?
Zouden perverse vieze mensjes dan ophouden met naar doen tegen andere mensjes omdat die perverse vieze mensjes bijna voortdurend aan sex lopen te denken, zonder te snappen dat daar in beginsel weinig mis mee is?

Misschien zou ik me er hardop zorgen over kunnen maken dat het kennelijk steeds meer en vaker dat 'geloof' als excuus gebruikt wordt voor misdadig gedrag?
Of dat misdaad Het Nieuwe Geloof is (dan heet het 'economie')?

Het helpt niks, denk ik. De wereld draait gewoon door, en door, en door, en door, en door.....

Dus ik weet niks te zeggen, vandaag. Geen achterstallige kerstgedachten, geen eindejaars overpeinzingen.
Er valt natuurlijk een hoop te peinzen en te overwegen.
Bijvoorbeeld over het voordeel van kapotte luidsprekers: Ik luister nu naar de computer via een koptelefoon; dan kan het volume op standje levensgevaarlijk zonder dat de buren daar last van hebben.

Tot op zeker hoogte...
Ik wil namelijk ook wel eens meezingen:

"You know that I can use somebody,
Someone like you...


Ooooh-ooo-oooooooooooooh,  Oooooooo-ooohhh!!!!!!!"

(ik zing toch niet vals, hoop ik?)


Maar verder... Stilte voor de storm, misschien? Want volgende week zit ik niet meer in de lappenmand, heb ik besloten.
Allerlei wilde, groot, groter, grootse plannen die nu nog sudderen en straks moeten worden uitgevoerd.

Nee, ik ga nog niks verklappen, want dan moet iedereen zich er weer mee gaan bemoeien en dat ken ik nou wel, hoor. Al die goede stuurlui op de wal. Waar je ook heen vaart, ze zijn overal. Van die betweters met de handen in de zakken, sjachrijnige kop erop en maar vertellen hoe een ander het zijne of het hare moet doen.

En als je dan zegt dat ze het zelf maar es moeten doen, als ze toch zo goed weten hoe het moet...
Dan zijn die droogwatermatrozen opeens niet thuis. Dan ben je opeens een zeikwijf met een grote bek, dan zou je vastgeketend moeten worden aan het aanrecht en weet ik wat niet meer....

Laat mij maar lekker aantoddelen met natte voeten en alles erop en eraan, mij krijgen ze niet gek!
Ik ga straks nog even afwassen, pianolessen, gitaarplingen, poes plagen, buitenspelen, lekker eten en vanaaf op tijd naar bed.

En de buren mogen blij zijn dat ik krap bij kas zit, want ik ben echt van plan een basgitaar te kopen - met een vette versterker derbij.

Let's Rock !!!!!!!

En opeens was het Kerstmis

Wat doe ik dit jaar met kerstmis?
Dat is niet de goeie vraag.
Het moet zijn: "Wat doe jij dit jaar met Kerstmis?"

Dat is me de afgelopen tijd best vaak gevraagd en mijn antwoord was dat ik het niet wist.
Kerstmis vieren zit namelijk niet echt in mijn systeem.

Het zijn van die dagen waarop iemand als ik gespannen wacht tot het voorbij is, mezelf ondertussen afvragend wat de mores is van kerst, vooral Eerste Kerstdag schijnt gevaarlijk te zijn. Voor je het weet ga je een grens over.
Aan de ene kant je is er eigen geweten en aan de andere kant zo ongeveer het oordeel van de hele rest van de mensheid.

We vinden allemaal 'iets' van kerst: wat kan en wat mag op deze dagen, maar ook wat je durft.

De meeste mensen die ik ken delen kennelijk het gevoel dat Kerst iets is wat je, al dan niet wanhopig, uit moet zitten.
Eigenlijk ken ik heel weinig mensen die een Kerstgevoel, of gevoel voor kerst, bezitten. Mijn moeder heeft een kerstgevoel, dus daarvan heb ik van huis uit wel iets meegekregen.

Ik heb heel veel jaren heel hard gewerkt om er vanaf te komen,van dat kerstgevoel. Ik heb er veel over nagedacht; gemediteerd zelfs. Het is meer dan eens voorgekomen dat ik kerstavond heb laten verdrinken in alcohol. Eén keer heb ik het kerstgevoel ergens in Juli aan de buitenlucht blootgesteld, misschien dat het daardoor op zou drogen ofzo?

Heel veel kerstdagen was ik heel ergens anders, één keer zelfs in de gevangenis, in elk geval vaak op plekken waar je bepaald buiten de tijd en los van de beschaving leeft - noem het Rock'n'roll....

Een paar jaar geleden was mijn voorraad ideeën en mogelijkheden om iets bijzonders van kerst te maken, zolang het maar geen kerst was, helemaal uitgeput. Sindsdien verstop ik me.
De wereld gaat zijn gang maar, ik heb met kerst een sabattical lang weekend. Ik plan niks, denk nergens aan en wil me al helemaal niet overgeven aan de rinkelende, glitterende, knipperende, ingetogen jubelende, opgedirkte Kerstelijkheden.

Dus dit jaar ben ik maar bijtijds begonnen om me niet op Kerstmis voor te bereiden.

Nou, okee.. Een paar dingetjes zijn er zo'n beetje tussendoor geslipt. Een week of wat geleden kocht ik per ongeluk twee dozijn kerstballen en een snoer kerstboomlampjes. De kerstkaarsjes die ik met Sinterklaas kreeg, heb ik vooraan in de kast gezet, vlakbij alle andere kaarsen, want je weet maar nooit hoe donker het wordt, zo tegen Kerst.
Ik heb vorige week de hele stad doorgespit op zoek naar een leuke jurk voor kerst, maar ach, dat mag geen naam hebben....

Goed, ik heb in elk geval zelf geen kerstboom gekocht, dat heeft mijn dochter voor me gedaan. Heel lief van haar, want ik zou niet weten hoe ik die hierheen zou moeten sjouwen in mijn toestand, vlak na die operatie.
Ik heb de kerstboom samen met mijn dochter, twee dagen voor kerstmis, opgezet. Gezellig, hoor...

Ik heb overal kaarsjes neergezet en aangestoken, maar dat pas nadat ik me vandaag helemaal opgetut had met mooie kleertjes, glimmende sieraden, een beetje make-up en een fijn geurtje. Niet overdreven, gewoon voor de sfeer. Lekker tutten, want vandaag is zo'n dag om er als het ware niet te zijn...

Vanmiddag heb ik een lekkere lunch voor mezelf gemaakt en genoten van een kerstconcert op de radio.
Daarna via Internet gezellig gebabbeld met een hoop mensen die ook niks aan kerstmis willen doen en toen heb ik voor mezelf gekookt.
Niks bijzonders, hoor. Gewoon iets wat ik erg lekker vind en niet zo heel vaak voor mezelf kook.

Daarna heb ik een film gekeken. Iets over 'the Grinch' die kerstmis gestolen had. Toen was de dag alweer bijna om. Ik zit nu te bloggen terwijl ik het Weihnachts Oratorium van Bach op heb staan.

Straks nog even kijken of er iemand op FeesBoek is en dan is eerste kerstdag alweer voorbij.

Morgen ga ik bij mijn Moeder op bezoek. Misschien dat ik dan nog iets meekrijg van een soort van Kerstsfeer, want ik laat het zelf vrijwel ongemerkt voorbij gaan.......

Denk ik..

Nouja,

Bijna......