Vandaag was mijn Jaardag. 49 alweer, 7 x 7, voor sommigen een magisch getal. Het begin van mijn 50ste levensjaar. Een leeftijd die helemaal niet lijkt te passen bij het leven wat ik nu leid.
Het was een wonderlijke verjaardag. Eerst heb ik mezelf getrakteerd op een poosje lekker uitslapen, tot ruim over achten. Daarna ontbijten en gezellig de was in de machine. Toen douche en tijdens de douche kregen mijn telefoons allebei last van opdringerig gedrag.
Ik dacht aan familie of vrienden die me dringend wilden feliciteren, maar het was de school van mijn dochter.
Ze was ziek. Migraine. Ik ken het verschijnsel veel en veel te goed om niet meteen hals over kop naar die school te gaan en haar op te halen. Ze wilde niet naar haar thuis omdat ze niet zeker wist of mijn ex thuis zou zijn, dus mocht ze mee naar mij.
Ze nestelde zich op de bank, verontschuldigde zich voor haar ongezellige gedrag en viel als een blok in slaap.
Ik zat daar vertederd en vol verwondering over dit onverwacht bezoek en over mijn gevoelens naar dit ongewone verjaarskado te kijken. Een Kind!!!
En wat voor kind. Mijn dochter. Zo bijzonder, zo lief. Is ze mooi? Ik weet het niet. Voor mij is ze prachtig, wonderlijk. Ik ken haar al vanaf een uur na haar geboorte (ze is geboren in Breda en ik zat die dag uitgerekend in Groningen voor mijn werk. Wat een vak had ik toen!).
Ik heb haar zien veranderen, stapje voor stapje van heel klein babytje toen tot de bijna volwassen vrouw van nu.
Al die jaren heb ik me verbaasd over haar vertrouwen, verheugd over haar liefde en ....
Verdorie, zeg. Door een kind kun je jezelf zo groot en ook piepklein voelen in één. Heerlijk gevoel :)
Gelukkig was ze na een paar uurtjes slaap alweer zover opgeknapt dat ze rechtop zat, iets wilde eten en heel gezellig werd. We hebben gekletst, genoten van elkaars gezelschap en de dag besloten met....
Pannenkoeken !!!!!! (Dat hóórt zo als je jarig bent. Patat vind ik maar zo-zo)
Daarna mocht ik haar naar huis brengen. Ik kreeg, tot mijn grote verrassing een hele grote, lieve bos bloemen van mijn ex en mijn zoon beloofde me een kado zodra hij taart komt eten. (hij is 19. Dan gaat het zo)
Toen ik weer thuis kwam was het te laat voor die hele grote pannenkoeken-afwas. Morgen weer een dag.
Nog even nagenieten, bloggen en een heerlijk lang telefoongesprek met m'n beste vriendin.
Ik ben al een uur niet meer jarig, al voelt het nog steeds wel zo.
Nog één keer dan:
Lang zal ik leven, lang zal ik leven...
In de gloria,
in de glo-ri-aaaaaaaa!!
Hiep-hiep.
Doewie XX
vrijdag 17 september 2010
woensdag 15 september 2010
Circus attractie
Voor degenen die het niet weten:
Als een mens (man of vrouw, maakt niet uit) een baard heeft, verdwijnt die niet meer. Uitzonderingen daargelaten natuurlijk, maar dan is er sprake van een ziekte als Alopecia Areata.Om die baard kwijt te raken moet een vakmens de rommel stukje bij beetje wegpeuteren.
Ik ben dus 'gezegend' met een baard. Die mag dus weg en dat kost veel pijn en veel tijd en best veel geld.
Er is een medische indicatie afgegeven om die baard te verwijderen.
Kennelijk weet de zorgverzekeraar niet wat EEN BAARD is, want men meent dat, afhankelijk van de toegepaste techniek, drie tot acht behandelingen meer dan genoeg is om met een mooi glad gezicht door het leven te gaan.
Ik heb nu ongeveer twintig behandelingen van een uur gehad en zelfs als je weet dat er minder haar op mijn wangen groeit, zie je nog steeds EEN BAARD.
Vandaag kreeg ik het 'bericht van betaling' van de laatst gedeclareerde behandeling thuisgestuurd.
Er wordt € 0,00 vergoed wegens 'maximum bereikt'. Heb ik gehuild?
Ja, ik heb gehuild. Ik kon er niks aan doen. Vakmensen die zich in het fenomeen genderdysforie hebben verdiept en nog steeds in verdiepen, kunnen haarfijn uitleggen waarom aanpassing van de secundaire geslachtskenmerken zeker niet minder belangrijk zijn dan de primaire geslachtskenmerken, voor sommigen zelfs veel belangrijker.
Ik ben (nog) geen geleerde die in gepaste medisch-wetenschappelijke termen kan uitleggen waarom dit me zo raakt. Als ervaringsdeskundige kan ik alleen maar zeggen dat ik even het gevoel had in volle vaart tegen een blinde muur op te zijn gelopen.
Als Achterdochtige Antichrist durf ik te zeggen, dat de financiering van de zorg, vooral gebaseerd is op oerhollandsch-christelijk onbenul en niet op menselijke betrokkenheid en medisch inzicht.
Balkenende plaatste dit soort wreedheden onder de noemer: "V.O.C. mentaliteit."
Het is niet alleen mijn eigen toestand die me zo verbittert. Gisteren hoorde ik het verhaal over een oude dame die leed aan de ziekte van Parkinson. Het verzorgend personeel had bij de lunch alleen tijd om haar boterhammetje met kaas in hapklare stukjes op te dienen. Het opeten daarvan moest de vrouw zelf maar zien te rooien. Ze was een welopgevoede dame, dus ze gebruikte daar een vork bij.
Probeer eens een stukje brood aan je vork te prikken en dat vervolgens in je mond te steken als 'iets' je armen en je hoofd onophoudelijk laat wiebelen en schokken?
In het tehuis gebeurt alles op vaste tijden. Ook de afwas. Dus de lunch duurt maar tot 'zo laat', anders blijft er vuile vaat rondslingeren.
Door de oplettendheid van een toevallige bezoeker heeft de huisarts bijtijds ontdekt waardoor de vrouw ondervoed dreigde te raken.....
En zo zijn er nog te veel schrijnende gevallen te vinden, vaak zelfs gewoon in de straat waar je woont. Mensen die ziek zijn en onnodig lang ziek blijven omdat allerlei ondeskundigen durven beweren dat de zorg steeds goedkoper en efficiënter kan.
Kijk maar eens naar het C.V. van de prutser die het huidige zorgstelsel hap-snap in elkaar heeft geflanst. Heer Hoogervorst heeft geen enkele medische achtergrond. Aan zijn gelispel te horen gaat hij zelfs niet naar de tandarts. Hij is een bankier, een groot-geld mannetje die strikt genomen niet eens weet wat geld feitelijk waard is. Iemand die geen weet heeft van huishoudboekjes en weekaanbiedingen bij de buurtsuper. Hij kent niet de wanhoop van een vrouw met borstkanker die twee kinderen en een chemokuur heeft. Hij kent alleen de kosten van de thuiszorg die op papier veel te hoog zijn. In de praktijk heeft die vrouw niet eens thuiszorg. Ze heeft een man die minder uren is gaan werken om voor haar te kunnen zorgen.
Dat de man daardoor minder verdient..... ? "Ach... Daar kiest 'ie toch zelf voor....!"
In de bijbel staat dat ziekte en gebrek een straf zijn van God de Heer. Wie zijn wij, die kennis hebben van Het Woord om ons daarin te mengen?
Iemand die gestraft wordt door de Heer, zal dat niet zonder reden overkomen. De wil van God de Vader zal zegevieren. Zolang ons niet langs Goddelijke weg wordt ingegeven dat wij het leed mogen verzachten of lenigen, kunnen wij niet anders doen dan ons mededogen.... blabla...
Een jaar of wat geleden was ik aan het werk tijden een grote bijeenkomst van brave Gristenen.
In de loop van die dag stelde ik vast dat ik die mensen niet begreep, maar ik wist zeker dat ik ze helemaal niet aardig vond.
Nu heb ik ze een beetje leren begrijpen.
Ze zijn nog enger dan ik eerst dacht.
Het zijn de mensen die de duivel hebben bedacht.
En de dame met de baard hebben uitgevonden.
Als een mens (man of vrouw, maakt niet uit) een baard heeft, verdwijnt die niet meer. Uitzonderingen daargelaten natuurlijk, maar dan is er sprake van een ziekte als Alopecia Areata.Om die baard kwijt te raken moet een vakmens de rommel stukje bij beetje wegpeuteren.
Ik ben dus 'gezegend' met een baard. Die mag dus weg en dat kost veel pijn en veel tijd en best veel geld.
Er is een medische indicatie afgegeven om die baard te verwijderen.
Kennelijk weet de zorgverzekeraar niet wat EEN BAARD is, want men meent dat, afhankelijk van de toegepaste techniek, drie tot acht behandelingen meer dan genoeg is om met een mooi glad gezicht door het leven te gaan.
Ik heb nu ongeveer twintig behandelingen van een uur gehad en zelfs als je weet dat er minder haar op mijn wangen groeit, zie je nog steeds EEN BAARD.
Vandaag kreeg ik het 'bericht van betaling' van de laatst gedeclareerde behandeling thuisgestuurd.
Er wordt € 0,00 vergoed wegens 'maximum bereikt'. Heb ik gehuild?
Ja, ik heb gehuild. Ik kon er niks aan doen. Vakmensen die zich in het fenomeen genderdysforie hebben verdiept en nog steeds in verdiepen, kunnen haarfijn uitleggen waarom aanpassing van de secundaire geslachtskenmerken zeker niet minder belangrijk zijn dan de primaire geslachtskenmerken, voor sommigen zelfs veel belangrijker.
Ik ben (nog) geen geleerde die in gepaste medisch-wetenschappelijke termen kan uitleggen waarom dit me zo raakt. Als ervaringsdeskundige kan ik alleen maar zeggen dat ik even het gevoel had in volle vaart tegen een blinde muur op te zijn gelopen.
Als Achterdochtige Antichrist durf ik te zeggen, dat de financiering van de zorg, vooral gebaseerd is op oerhollandsch-christelijk onbenul en niet op menselijke betrokkenheid en medisch inzicht.
Balkenende plaatste dit soort wreedheden onder de noemer: "V.O.C. mentaliteit."
Het is niet alleen mijn eigen toestand die me zo verbittert. Gisteren hoorde ik het verhaal over een oude dame die leed aan de ziekte van Parkinson. Het verzorgend personeel had bij de lunch alleen tijd om haar boterhammetje met kaas in hapklare stukjes op te dienen. Het opeten daarvan moest de vrouw zelf maar zien te rooien. Ze was een welopgevoede dame, dus ze gebruikte daar een vork bij.
Probeer eens een stukje brood aan je vork te prikken en dat vervolgens in je mond te steken als 'iets' je armen en je hoofd onophoudelijk laat wiebelen en schokken?
In het tehuis gebeurt alles op vaste tijden. Ook de afwas. Dus de lunch duurt maar tot 'zo laat', anders blijft er vuile vaat rondslingeren.
Door de oplettendheid van een toevallige bezoeker heeft de huisarts bijtijds ontdekt waardoor de vrouw ondervoed dreigde te raken.....
En zo zijn er nog te veel schrijnende gevallen te vinden, vaak zelfs gewoon in de straat waar je woont. Mensen die ziek zijn en onnodig lang ziek blijven omdat allerlei ondeskundigen durven beweren dat de zorg steeds goedkoper en efficiënter kan.
Kijk maar eens naar het C.V. van de prutser die het huidige zorgstelsel hap-snap in elkaar heeft geflanst. Heer Hoogervorst heeft geen enkele medische achtergrond. Aan zijn gelispel te horen gaat hij zelfs niet naar de tandarts. Hij is een bankier, een groot-geld mannetje die strikt genomen niet eens weet wat geld feitelijk waard is. Iemand die geen weet heeft van huishoudboekjes en weekaanbiedingen bij de buurtsuper. Hij kent niet de wanhoop van een vrouw met borstkanker die twee kinderen en een chemokuur heeft. Hij kent alleen de kosten van de thuiszorg die op papier veel te hoog zijn. In de praktijk heeft die vrouw niet eens thuiszorg. Ze heeft een man die minder uren is gaan werken om voor haar te kunnen zorgen.
Dat de man daardoor minder verdient..... ? "Ach... Daar kiest 'ie toch zelf voor....!"
In de bijbel staat dat ziekte en gebrek een straf zijn van God de Heer. Wie zijn wij, die kennis hebben van Het Woord om ons daarin te mengen?
Iemand die gestraft wordt door de Heer, zal dat niet zonder reden overkomen. De wil van God de Vader zal zegevieren. Zolang ons niet langs Goddelijke weg wordt ingegeven dat wij het leed mogen verzachten of lenigen, kunnen wij niet anders doen dan ons mededogen.... blabla...
Een jaar of wat geleden was ik aan het werk tijden een grote bijeenkomst van brave Gristenen.
In de loop van die dag stelde ik vast dat ik die mensen niet begreep, maar ik wist zeker dat ik ze helemaal niet aardig vond.
Nu heb ik ze een beetje leren begrijpen.
Ze zijn nog enger dan ik eerst dacht.
Het zijn de mensen die de duivel hebben bedacht.
En de dame met de baard hebben uitgevonden.
dinsdag 14 september 2010
Alzheimer
Vandaag ben ik naar Bunnik geweest, naar het kantoor van Alzheimer Nederland.
Ik werk nu alweer een jaar als vrijwilliger bij het Alzheimercafé in Breda. Ik doe daar geen indrukwekkende dingen, ik zorg gewoon dat de spreker(s) te verstaan zijn. Volgens mij gaat dat erg goed, want er zijn hoegenaamd geen klachten, zelfs niet dat het geluid te hard staat.
Maar Alzheimer Nederland wil toch graag dat de vrijwilligers allemaal goed weten waarvoor je je werk in feite doet, dus vandaar de introductiedag en later eventueel nog cursussen.
De ziekte van Alzheimer is een vorm van Dementie. Er zijn dus meerdere soorten. (weer wat geleerd)
Ik ga hier geen on-line cursusje neertiepen. Als je meer wil weten moet je op de website van Alzheimer Nederland kijken. Zoek zelf maar via google, if you don't mind. Oud en wijs genoeg allemaal, toch?
Maar hoe dan ook, naarmate ik meer leer en ontdek over Dementie, wat het is en vooral wat het doet, niet alleen met de patiënt, maar zeker ook met de mensen er omheen, zoveel te meer vind ik dat al mijn issues, ja ál mijn issues, eigenlijk geen drol voorstellen. Ik heb tenminste hoop en volop mogelijkheden om het beste van mijn leven te maken. De verandering(en) die ik onderga, stellen eigenlijk zo weinig voor. Iemand die moet leven met een dementerende, ziet een persoon die hem of haar heel erg na staat soms veranderen in iemand om te haten of bang van te zijn.
Ik vind mezelf daarentegen steeds mooier worden (aardig en intelligent was ik allang)
Maar weer volop stof tot nadenken. Opmerkelijk wel, dat deze dag me sterkt in mijn plan om psycholoog te worden, althans; de opleiding te volgen. Vanavond, ondanks halfdood, toch een stuk of acht pagina's uit het grote, dikke digitale boek doorgenomen. Het was niet echt studeren. Daarvoor moet ik toch wat fitter zijn, maar ik merk dat het me boeit, dat ik meer, nee àlles wil weten!! Ik weet nog steeds dat ik het kan en dat het ook echt ergens toe gaat leiden.
En dan ga ik, later als ik groot ben, promoveren op de stelling dat een mens na gemiddeld 16.000 uur het besturen van een auto als onprettig begint te ervaren. Ik heb er al minstens 22.000 uur achter het stuur op zitten, dus volgende keer neem ik de trein naar Bunnik. Ik verwacht niet dat ik ooit nog plezier ga beleven aan autorijden, behalve op de achterbank met een goed boek en een fijn muziekje.
Zo. Nou ga 'k nog even gitaar pingelen, want ik heb met mezelf afgesproken dat ik elke dag moet oefenen en het is er vandaag nog niet van gekomen. Foei !
Ik werk nu alweer een jaar als vrijwilliger bij het Alzheimercafé in Breda. Ik doe daar geen indrukwekkende dingen, ik zorg gewoon dat de spreker(s) te verstaan zijn. Volgens mij gaat dat erg goed, want er zijn hoegenaamd geen klachten, zelfs niet dat het geluid te hard staat.
Maar Alzheimer Nederland wil toch graag dat de vrijwilligers allemaal goed weten waarvoor je je werk in feite doet, dus vandaar de introductiedag en later eventueel nog cursussen.
De ziekte van Alzheimer is een vorm van Dementie. Er zijn dus meerdere soorten. (weer wat geleerd)
Ik ga hier geen on-line cursusje neertiepen. Als je meer wil weten moet je op de website van Alzheimer Nederland kijken. Zoek zelf maar via google, if you don't mind. Oud en wijs genoeg allemaal, toch?
Maar hoe dan ook, naarmate ik meer leer en ontdek over Dementie, wat het is en vooral wat het doet, niet alleen met de patiënt, maar zeker ook met de mensen er omheen, zoveel te meer vind ik dat al mijn issues, ja ál mijn issues, eigenlijk geen drol voorstellen. Ik heb tenminste hoop en volop mogelijkheden om het beste van mijn leven te maken. De verandering(en) die ik onderga, stellen eigenlijk zo weinig voor. Iemand die moet leven met een dementerende, ziet een persoon die hem of haar heel erg na staat soms veranderen in iemand om te haten of bang van te zijn.
Ik vind mezelf daarentegen steeds mooier worden (aardig en intelligent was ik allang)
Maar weer volop stof tot nadenken. Opmerkelijk wel, dat deze dag me sterkt in mijn plan om psycholoog te worden, althans; de opleiding te volgen. Vanavond, ondanks halfdood, toch een stuk of acht pagina's uit het grote, dikke digitale boek doorgenomen. Het was niet echt studeren. Daarvoor moet ik toch wat fitter zijn, maar ik merk dat het me boeit, dat ik meer, nee àlles wil weten!! Ik weet nog steeds dat ik het kan en dat het ook echt ergens toe gaat leiden.
En dan ga ik, later als ik groot ben, promoveren op de stelling dat een mens na gemiddeld 16.000 uur het besturen van een auto als onprettig begint te ervaren. Ik heb er al minstens 22.000 uur achter het stuur op zitten, dus volgende keer neem ik de trein naar Bunnik. Ik verwacht niet dat ik ooit nog plezier ga beleven aan autorijden, behalve op de achterbank met een goed boek en een fijn muziekje.
Zo. Nou ga 'k nog even gitaar pingelen, want ik heb met mezelf afgesproken dat ik elke dag moet oefenen en het is er vandaag nog niet van gekomen. Foei !
Je hebt van die dagen
Sommige dagen geven je het gevoel dat het echt veel beter zou zijn als het leven een uitgestrekte slemppartij was. Lekker niet bij hoeven komen, niet uitkateren. Geen heimelijke schuldgevoelens omdat je op deze of gene maandag vrijwel nergens toe in staat bent.
Aan de andere kant heeft volwassen zijn ook z'n charmes. Ik kan er alleen even niet op komen.......
Vanmorgen begon dus met tergend moeizaam opstaan,maar het moest wel op tijd gebeuren, want ik had een belangrijk telefoontje te plegen en dat moest voor tien uur. Het is gelukt!!!
Toch jammer dat degene die ik moest spreken zich vandaag ziek had gemeld.
Ondanks bijtijds uit bed toch helemaal zo goed als nix gedaan. Ik had vanmiddag twee afspraken. De eerste voor mijn stemtraining, want mijn sound past nog niet bij mijn looks. Vorige week ging het best goed. Gelukkig rook ik niet, anders zou het na dit weekend niet zomaar ' jammer' zijn,maar een catastrofe. Ik had prakties gezegd weer volop bas in mijn stem. Aan de andere kant lijkt het erop dat mijn stembandjes door deze opdoffer wel een stukje soepeler zijn geworden, want ik piep een stuk hoger dan eerst, dat is toch wel Joepie !
Maar het telefoontje van vanmorgen had moeten gaan over allerlei hoe en wat omtrent mijn studie. Gelukkig heeft OU ook een plukje gratis opleidingen, dus vandaag is, ondanks alle chantagepogingen van KPN, mijn studie van start gegaan. Vooral wegens uitvallende netwerkverbindingen is het niet echt een vliegende start. Daar staat dan weer tegenover dat dankzij uitvallende netwerkverbindingen twee computertjes bedrijfsklaar binnen handbereik liggen. De haperende verbinding zal niet aan mijn rommel liggen, hoor!!
Dus nu blog ik voor de verandering maar eens op mijn spare ploetertje. Een ouwe IBM waar ik Fedora op gezet heb. (Fedora is een variant op windows die veel meer waar voor zijn geld biedt. Kost namelijk niks en kan veel meer) Is wel lastig dat dit ouwetje best traag is en het nopje is van de af, dus i an niet zo maelij alle woordjes leesbaar tien. Best ut, eerlij gezegd. (kkknopje is van de k af, maar met hard duwen in het gat werkkkkkkkkkkkt het nog gewoon)
Dus als iemand toevallig nog een toetsenbordje heeft van een IBM thinkpad A21? Ik hou me aanbevolen voor de K.... Doe trouwens het hele bordje maar. Alleen dat ene knopje wisselen is echt een boel hopeloos gepruts.
Verder was deze dag gewoon een lekkere nazomerse dag. Iets om van te genieten.
Tenzij je natuurlijk een beetje katerig bent en de afwas van het hele weekend er nog staat en je per se wil gaan studeren. Waarom zou je trouwens niet van de afwas kunnen genieten..?
Volgende keer neem ik de rommel gewoon mee de tuin in. Frisse lucht is vast ook erg goed voor de vaat.
Interessant. Daar ga ik eens wat mee doen.
Morgen nog niet, want dan moet ik naar Bunnik. Introductie bij Alzheimer Nederland.
Truste !
Aan de andere kant heeft volwassen zijn ook z'n charmes. Ik kan er alleen even niet op komen.......
Vanmorgen begon dus met tergend moeizaam opstaan,maar het moest wel op tijd gebeuren, want ik had een belangrijk telefoontje te plegen en dat moest voor tien uur. Het is gelukt!!!
Toch jammer dat degene die ik moest spreken zich vandaag ziek had gemeld.
Ondanks bijtijds uit bed toch helemaal zo goed als nix gedaan. Ik had vanmiddag twee afspraken. De eerste voor mijn stemtraining, want mijn sound past nog niet bij mijn looks. Vorige week ging het best goed. Gelukkig rook ik niet, anders zou het na dit weekend niet zomaar ' jammer' zijn,maar een catastrofe. Ik had prakties gezegd weer volop bas in mijn stem. Aan de andere kant lijkt het erop dat mijn stembandjes door deze opdoffer wel een stukje soepeler zijn geworden, want ik piep een stuk hoger dan eerst, dat is toch wel Joepie !
Maar het telefoontje van vanmorgen had moeten gaan over allerlei hoe en wat omtrent mijn studie. Gelukkig heeft OU ook een plukje gratis opleidingen, dus vandaag is, ondanks alle chantagepogingen van KPN, mijn studie van start gegaan. Vooral wegens uitvallende netwerkverbindingen is het niet echt een vliegende start. Daar staat dan weer tegenover dat dankzij uitvallende netwerkverbindingen twee computertjes bedrijfsklaar binnen handbereik liggen. De haperende verbinding zal niet aan mijn rommel liggen, hoor!!
Dus nu blog ik voor de verandering maar eens op mijn spare ploetertje. Een ouwe IBM waar ik Fedora op gezet heb. (Fedora is een variant op windows die veel meer waar voor zijn geld biedt. Kost namelijk niks en kan veel meer) Is wel lastig dat dit ouwetje best traag is en het nopje is van de af, dus i an niet zo maelij alle woordjes leesbaar tien. Best ut, eerlij gezegd. (kkknopje is van de k af, maar met hard duwen in het gat werkkkkkkkkkkkt het nog gewoon)
Dus als iemand toevallig nog een toetsenbordje heeft van een IBM thinkpad A21? Ik hou me aanbevolen voor de K.... Doe trouwens het hele bordje maar. Alleen dat ene knopje wisselen is echt een boel hopeloos gepruts.
Verder was deze dag gewoon een lekkere nazomerse dag. Iets om van te genieten.
Tenzij je natuurlijk een beetje katerig bent en de afwas van het hele weekend er nog staat en je per se wil gaan studeren. Waarom zou je trouwens niet van de afwas kunnen genieten..?
Volgende keer neem ik de rommel gewoon mee de tuin in. Frisse lucht is vast ook erg goed voor de vaat.
Interessant. Daar ga ik eens wat mee doen.
Morgen nog niet, want dan moet ik naar Bunnik. Introductie bij Alzheimer Nederland.
Truste !
zondag 12 september 2010
Koek en (be)zopie.
Gisteren gesellie het buurtfeest mee gevierd. 's Middags eerst de zeskamp met de kinderen bijgewoond en na halfnegen 's avonds begon het voor de groten. Het was best spannend om ertussen te springen, want nieuw, vreemd en 'anders' zorgt toch wel voor een beetje plankenkoorts. Uiteindelijk geloof ik niet dat de buren me erg veel anders behandeld hebben dan om het even welke nieuweling. Ook de kinderen hadden er in verhouding minder moeite mee dan ik. Aan het eind van de middag had ik er in elk geval twee lieve vriendinnetjes bij, één uit groep 4 en één uit groep 5.
Verder heb ik nog meegedaan in een K3 karaoke act en best veel rosé op. Nouja, ik was nog lang niet de meest beschonken buur, maar omdat ik tegenwoordig probeer de alcohol te ontlopen, ben ik na een glaasje of vier wel zo 'dapper' dat ik K3 ga doen..
Maar vandaag dus wel errug brak. Pas na elf uur uit bed en de hele dag geen moer gedaan. Eerst nog wel afgrijselijk schor, maar door de hele dag zachtjes tegen mezelf te babbelen, ben ik daar alweer behoorlijk overheen. Verder eigenlijk de hele dag op internet zitten rommelen. Kun je nagaan, dan was het toch wel aardig mis met me.
Nog even op uitzendinggemist naar de speech van Wilders in New York gekeken en naar het commentaar erop. Ik ben er vooral verbaasd over dat niemand door schijnt te hebben dat Geert W. zich bedient van het soort propaganda en volksmennerij waar Hitler c.s. de uitvinders van zijn en wat je bij elke engerd uit de geschiedenis daarna, terugziet. 'Ons Geert' heeft echt niets goeds in de zin. Waarom ziet niemand dat, waarom blijft men maar met open ogen in de dunne praatjes van deze griezel trappen? Kan Mongool Balkenende niet openlijk zijn verontschuldigingen aan de slachtoffers van 9-11 aanbieden voor het feit dat die idioot zo respectloos is tegenover hen en hun nabestaanden en sympathisanten, door deze herdenkingsdag te misbruiken voor dit soort smakeloze propaganda. De islam is minder gevaarlijk voor ons dan schreeuwende Limburgers dat zijn. Ik heb niks tegen Limburgers, zolang ze maar niet schreeuwen.
(Tongue in cheek)
Zo. dat moest er effe uit.. Vandaag ook nog heel erg naar muziek zitten luisteren. Ik vond vooral The Cure wel fijn. Verder was ik gewoon te duf en te brak om heel erg te zoeken naar iets moois. De radio was niet veel. Een special over de theatervoorstelling van Ivo Niehe, bijvoorbeeld. Het was in die special erg overbodig om gasten aan het woord te willen laten, want Niehe leuterde overal als een kip zonder kop door- en overheen en was ook niet te beroerd om nutteloze informatie over gasten los te laten, meestal ook nog van het type 'gevoelig'.
Ik zal blij zijn als ik morgen weer fris en monter aan een nieuwe week mag beginnen. Volgens mijn horoscoop zal het de komende tijd erg goed met me gaan. Volgens mijzelf kan dat best wel eens gaan kloppen.
Verder heb ik nog meegedaan in een K3 karaoke act en best veel rosé op. Nouja, ik was nog lang niet de meest beschonken buur, maar omdat ik tegenwoordig probeer de alcohol te ontlopen, ben ik na een glaasje of vier wel zo 'dapper' dat ik K3 ga doen.
Maar vandaag dus wel errug brak. Pas na elf uur uit bed en de hele dag geen moer gedaan. Eerst nog wel afgrijselijk schor, maar door de hele dag zachtjes tegen mezelf te babbelen, ben ik daar alweer behoorlijk overheen. Verder eigenlijk de hele dag op internet zitten rommelen. Kun je nagaan, dan was het toch wel aardig mis met me.
Nog even op uitzendinggemist naar de speech van Wilders in New York gekeken en naar het commentaar erop. Ik ben er vooral verbaasd over dat niemand door schijnt te hebben dat Geert W. zich bedient van het soort propaganda en volksmennerij waar Hitler c.s. de uitvinders van zijn en wat je bij elke engerd uit de geschiedenis daarna, terugziet. 'Ons Geert' heeft echt niets goeds in de zin. Waarom ziet niemand dat, waarom blijft men maar met open ogen in de dunne praatjes van deze griezel trappen? Kan Mongool Balkenende niet openlijk zijn verontschuldigingen aan de slachtoffers van 9-11 aanbieden voor het feit dat die idioot zo respectloos is tegenover hen en hun nabestaanden en sympathisanten, door deze herdenkingsdag te misbruiken voor dit soort smakeloze propaganda. De islam is minder gevaarlijk voor ons dan schreeuwende Limburgers dat zijn. Ik heb niks tegen Limburgers, zolang ze maar niet schreeuwen.
(Tongue in cheek)
Zo. dat moest er effe uit.. Vandaag ook nog heel erg naar muziek zitten luisteren. Ik vond vooral The Cure wel fijn. Verder was ik gewoon te duf en te brak om heel erg te zoeken naar iets moois. De radio was niet veel. Een special over de theatervoorstelling van Ivo Niehe, bijvoorbeeld. Het was in die special erg overbodig om gasten aan het woord te willen laten, want Niehe leuterde overal als een kip zonder kop door- en overheen en was ook niet te beroerd om nutteloze informatie over gasten los te laten, meestal ook nog van het type 'gevoelig'.
Ik zal blij zijn als ik morgen weer fris en monter aan een nieuwe week mag beginnen. Volgens mijn horoscoop zal het de komende tijd erg goed met me gaan. Volgens mijzelf kan dat best wel eens gaan kloppen.
Abonneren op:
Reacties (Atom)