Niet zo lang geleden vond ik een mooie set luidsprekers. Met mooi bedoel ik dan vooral de Klank.
Helaas is van de boxen het hoge tonen weergevertje niet in orde.
Wat ook jammer is: De fabrikant maakt deze niet meer, dus een vervanger voor dat kapotte tweetertje (Vakterm!) is niet makkelijk te vinden.
Dat vind ik helemaal niet erg; ik heb goede meetapparatuur, boeken vol formules en tabellen, dus als ik een ander merk & type tweeter kan vinden wat goed klinkt en netjes op de plek van de originele past, red ik me wel.
Geluidstechnicus; zoiets gaat nooit over....
Ik heb wel vaker aan luidsprekerboxen gesleuteld, ooit zelfs een set helemaal zelf ontworpen en gebouwd. Vriend en vijand waren het erover eens dat die helemaal niet slecht klonk en dat was nota bene nog voordat ik mijn meetapparatuur en boeken met formules en tabellen had.
Eén van de leuke kanten van zo'n project vond ik het overleg wat ik kon voeren met mensen die ook zelf luidsprekers aan het bouwen waren. Veel verkopers van losse onderdelen hadden zelfgebouwde boxen in huis of in hun werkplaats staan.
Luidsprekerbouwers zijn een soort familie, ze delen iets bijzonders. Hun taalgebruik klinkt voor buitenstaanders heel mysterieus, soms zelfs gek: De stem van Mick Jagger kan 'nogal geel' klinken, of een gitaar 'wordt zo dun als blik', en de zelf-boxen-bouwers begrijpen precies wat hiermee bedoeld wordt.
Later werd ik professional Audio Engineer. Daardoor is mijn taalgebruik verder uitgebreid: 'Veel DrieKaa. Dat merk je vooral bij vrouwenstemmen'....
'Rommelig LowMid, daardoor gaat de boel zwemmen als de backingvocals volume maken'.
Heerlijk om zoveel muziek in je taalgebruik te verwerken.
Mensen die mij een beetje kennen zullen begrijpen dat ik blij was met mijn kapotte luidspreker.
Nou had ik een reden om gezellig op pad te gaan, vrolijk aan de babbel met SoundNerds, heerlijk bekokstoven welke tweeter 'we' het beste vinden om mijn aanwinst te restaureren.
Maar ik kwam ze niet tegen. Nergens. Winkels zat, daar ligt het niet aan. Ook nerdy personeel, dat zie je aan hun kleding, hun kapsel en aan die speciale blik in de ogen.
Hoe ik ook mijn best deed, het kwam niet verder dan een afgemeten: "Ik zal eens kijken", alsof je klank kunt beoordelen met je ogen. Daarna eindigt het gesprek steevast met de mededeling dat mijn boxen helaas niet meer te repareren zijn omdat het onderdeel niet meer te krijgen is.
Natuurlijk kan ik ook op zoek gaan via internet, maar ik wil graag fysiek contact maken met een potentiële nieuwe speaker. Ik wil zien of nergens fabricagefouten gemaakt zijn of andere tekenen van een slecht ontwerp.
Ik werd er een beetje treurig van. Is de wereld waarin men boxen bouwt verdwenen, vergaan, opgehouden ofzo?
Zijn er geen mannen meer die snappen dat een stem geel kan klinken of die begrijpen dat de boel op het gehoor kan zwemmen?
Wat is er in hemelsnaam veranderd sinds de laatste keer dat ik op zoek was naar een nieuwe hoog-driver?
Vanmorgen dacht ik hierover na terwijl ik een plas deed en opeens begreep ik het.
Er is iets aan mij veranderd.
Iets waardoor ik niet meer word toegelaten tot het genootschap van Audionerds.
Dat zien ze aan mijn kapsel, mijn kleding, mijn make-up en sieraden.
Vrouwen en techniek.
Daar hebben ze nog best veel moeite mee......
