Vandaag leefde ik een deel van de dag op een planeetje helemaal alleen voor mezelf.
Lekker niks, niemand om aan te denken of rekening mee te houden.
Behalve de poes. Als je een poes als huisdier hebt ontkom je niet aan dat dier, maar daar is een huiskat voor.
Ze was wel verbaasd over mij. Vrouwtje op planeetje alleen? Mraoww?
Ja, poes. Soms is dat nodig, weet je. Jouw mens kan het weleens heel druk hebben met van alles. Soms kan jouw mens het zo druk hebben dat ze geen tijd meer heeft voor zichzelf en dat haar hoofd zo vol raakt met ‘dingen om aan te denken’ dat ze er zelf geen wijs meer uit weet.
Dan kan ze twee dingen doen en de ene wil ze niet.
Dus dan moet het andere. Gelukkig kan ik nog wel plannen wanneer ik mezelf op ‘Totaal Afwezig’ zet. Vandaag bijvoorbeeld.
Ikke verantwoordelijk? Neeeeeeeeee…. Hoe kòm je erbij???
Ikke verplichtingen??? Proest! Wie zegt dat????
Rekening houden met wie??? Is hier dan iemand? Dit is toch mijn planeet.
Heerlijke planeet: Lekker stil. Geen radio, geen tv, geen telefoon. Zelfs alle buren waren weg.
Alleen Poes en Ik waren er. En het was warm buiten, zo warm dat ik al mijn ramen en deuren open kon zetten zodat alles goed kon luchten.
Toen de lucht zover was opgeklaard dat ik weer wist dat het erg prettig is om Carine te zijn, ben ik weer op weg gegaan naar de wereld van alledag.
Het was maar een uurtje lopen via de boodschapjes op het dorp.
Toen ik thuiskwam heb ik nog wat post uitgezocht en feesboek bekeken.
Nu zit ik weer in mijn tuintje tussen mijn vertrouwde buurtjes. Ik ruik hun huisgeuren, ik hoor hun TV toestellen. ik zie hun huisdieren voorbijsluipen en sommigen hebben boem-boem auto’s….
Ik ben dus weer thuis.
De komende dagen zal ik het planeetje voor mezelf nog wel gaan missen, want er komt een ;lang, druk weekend aan.
Eigenlijk ben ik gewoon heel erg aan vakantie toe.
Wie wil ‘n poosje voor mijn Poes zorgen?
