De zin van....

Wat zou de zin zijn van het leven?
Misschien moet je die vraag helemaal niet stellen. Het leven is. punt.
Vandaag heb ik de balans in stilte opgemaakt van mijn bestaan.
Dat had een serieuze aanleiding.
Er is iemand overleden.
Niet zomaar iemand, dat had ik al geblogd.
Een sterfgeval is een moment om stil te staan.
Ik geloof dat het vroeger op veel plaatsen in Europa
heel gewoon was om de klok stil te zetten als de eigenaar van die klok overleed.
Dat zegt iets.

Daarom stond ik stil, in gedachten.
Ik mat het verschil tussen de eerste keer dat ik bij deze persoon was en nu.
ook als eerbetoon aan haar, want wij kwamen samen met het doel
om mij 'verder' te helpen.
In die tijd was ik nogal op zoek naar mezelf.

Tot mijn opluchting mag ik vaststellen dat ik mezelf heb gevonden.
Ik weet dat wij samen, ik en mezelf, de wereld heel goed aan kunnen.
Daar ben ik heel blij mee.

Maar nu is die lieve, bijzondere mens dood.
En net als ik had zij niet de indruk dat er na de dood iets is.

Daardoor vroeg ik me plotseling af wat de zin is van de dood.

Opeens bedenk ik me dat we zonder dood ons leven niet kunnen vullen.
Iets wat geen begin en geen eind heeft is nooit vol en ook nooit leeg.
Zoiets 'is' nooit, het 'gaat' altijd door.
Eindeloos is vermoeiend.

Het stompt af.

Afstompen wil ik niet; ik wil leven.

Het leven heeft zin.

Ik ook.

Menselijk

Laat ik eerlijk zijn. De meeste keren dat ik een blog schrijf, druk ik aan het eind van mijn betoog op 'delete' en dan verdwijnt alles waar ik het over had willen hebben.
Ik weet nog steeds niet zeker of mijn gedachten of ideeën er echt toe doen.
Hoeveel levens kun je redden door ergens op een muf kamertje op een stinkend dorpje (ja, echt) een aantal woorden te tikken?

Zo belangrijk is het dus.
Waar ik wel ooit iets aan hoop te veranderen is het onbegrip wat ik te vaak tegenkom.
Om te beginnen doe ik niet aan kranten. Tot mijn verbijstering zijn zelfs hele grote, gerespecteerde bladen heel bedreven in het verspreiden van suggestieve blabla en klinklare onzin.
Internet is dan weer wel prettig. het kost soms een hoop zoekwerk, maar uiteindelijk vind ik meestal wel genoeg bronnen om een ruimer beeld van de wereld te krijgen.
Daarnaast is een serieuze opleiding ook wel fijn, want ik leer behalve een vak ook een attitude.

Pluim in mijn eigen **** dan maar?
Bijna wel. Gelukkig kom ik soms mensen tegen die me laten zien dat je ook kunt menen dat je het allemaal te goed weet.
Dat herinnert me dan weer aan een belofte die ik mezelf heb gedaan.
Ik wil nergens spijt van hoeven hebben.
En volgens mij is het ergste wat een mens kan overkomen, het verlies van je eigen menselijkheid.

Daarom studeer ik psychologie en daarom houd ik van kunst.
En natuurlijk doe ik dat ook omdat het kan. Ik heb dat talent nou eenmaal en één van de verhalen in de Bijbel die ik toevallig heb onthouden, gaat over Talenten. De moraal van dat verhaal is dat je de talenten die je hebt zo goed mogelijk moet benutten.

Natuurlijk heb ik ook kanten die niet te maken hebben met geleerdheid en Algemene Ontwikkeling.
Ik kan blij, boos, verdrietig en bang zijn. Ik vind emotie eigenlijk ook wel een talent.
Het onweer van afgelopen nacht vond ik best eng. Er viel zo veel regen dat de straten blank stonden dus ik durfde niet te gaan slapen want ik was bang dat het water mijn huis binnen zou stromen en dat daardoor al mijn spulletjes nat zouden worden. Ik deed ook mijn best om er niet aan te denken dat de bliksem in zou kunnen slaan.

Deze dag was ik een beetje boos omdat heel goed te ruiken is dat het riool vannacht was overstroomd en nu ruikt het op het dorp als een plee die al heel lang niet is schoongemaakt. Eigenlijk ruikt het nooit lekker op dit dorp en daar kan ik dus boos om zijn.

En ik ben momenteel oprecht verdrietig omdat ik morgen voor het laatst afscheid ga nemen van iemand die heel veel voor me heeft betekend. Zij heeft mij met heel veel geduld en liefde laten inzien dat ik heel talentvol en ambitieus ben. Zij heeft me laten zien dat het soort talent en ambitie wat ik heb, helemaal niet eng of vervelend is en dat ik geen Slecht Mens word als ik daar iets mee doe. Zij had namelijk ongeveer hetzelfde en ze heeft daar al lang geleden alles uit gehaald wat er voor haar in zat.
Zij was een prachtig mens en volgens haar ben ik dat ook.

Daar drink ik op. XX