Dat kan erg moeilijk zijn, hoor. Er zijn toch wel een aantal dingen die ik op dit moment niet gaan zoals ik het had verwacht of gehoopt. Om maar met het meest heet van de naald te beginnen: Het vervelende gedrag van KPN.
Het internetabonnement wat heb afgesloten, is van het type: Altijd online met een draadloos modem. Vandaag was het of-of. Online met een draad door mijn huis, of draadloos en geen internet. Misschien zou ik dit voor één dagje niet erg hebben gevonden, maar het gehannes met de verbindingen van KPN is al ruim een maand gaande. Dit was lang niet het ergste. Het is meer dan eens gebeurd dat ik ruim een dag helemaal geen telefoon en helemaal geen internet had. Vandaag dus weet met de storingsdienst gebeld. Zo'n type aan de lijn die zich kennelijk niet voor kan stellen dat er ook nog een wereld buiten zijn beeldscherm bestaat, een wereld waarin apparaten soms niet doen wat je ervan mag verwachten, dus volgens hem mankeert er niks aan mijn modem.
Zou het dan aan mijn computertje liggen? Herstel: Aan mijn computertjeS (meervoud).....
Tel daarbij op hoe ik al weet ik hoelang gestalkt wordt door glasvezel verkopers, ga ik haast denken dat KPN iets van me wil ofzo.
Moet ik glasvezel nemen? Waarom? Ik kijk géén TV, wil ook niet. Doe niet aan online gamen, chatten gaat prima, alles loopt real-time en downloaden hoeft van mij helemaal niet met 'the speed of light'. Zo snel kan ik immers niet eens luisteren.
Dus waarom, waarom, waarom méér betalen voor iets wat ik werkelijk niet hóef!!!
En áls ik dan 8% meer ga betalen, weet ik dan zeker dat ik 24/7 draadloos online ben? Weet ik dan zeker dat die nare ettertjes me niet meer lastig vallen om mij TeleVisie met een harddiskding aan te smeren?
Zal ik naar Tele2 overstappen of helemaal geen internet+bellen meer doen, gewoon mobiele dinges, eventueel een IJ-foon met skype, en internetten in de bieb of bij MacDonald ofzo?
Of gewoon bij een kantoor van KPN binnenstampen met die ontaard lelijke, mislukt-retro-eighties-design k*tmodem onder de arm om te melden dat ik hem graag wil ruilen voor iets mét WiFi, zonder TieVie.
GVD nogantoe!!!
Welleke knoop zal ik doorhakken, want het businesscenter van KPN zit drie kwartier fietsen hiervandaan, dus dat is ook niet 'snel even'.
Verder krijg ik een sik van mijn baard. De zorgverzekeraar vraagt zich kennelijk af wat nou het probleem is.
Een vrouw met een baard? Bijna elk vrouwelijk zoogdier heeft een baard, wat is nou het punt? De moeder van de meeste politici in de eeuwen vóór christus hadden ook vaak een baard. We kunnen als zorgverzekeraar toch echt niet elke cosmetische modegril gaan vergoeden, hoor mevreer, euh... menouw...
Nou mag ik dus nog 5 keer declareren, daarna nog 10 keer als de aanvraag goed onderbouwd wordt.
Iets zegt mij, dat "Un wijf meej unne sik ziettur tognie oit", niet volstaat, net zo min als de mededeling dat er een paar snotaapjes van de scouting soms dingen naar me roepen. Het argument dat die ene knappe jongen laatst schrok toen 'ie me zoende, zal ook niet echt meewegen...
Dus wat zal ik nou doen? Zwart werken, bijvoorbeeld 's avonds achter het station - vrouwen van mijn soort schijnen goed in de markt te liggen, zeggen ze- en daarvan zelf de ontharing betalen.
Of voorlopig alleen lichtflitsen, zodat alle donkere haren weg zijn, dan valt 'het' niet zo op; kijk maar naar Sinterklaas en de Kerstman, die hebben ook een spierwitte baard. Dat wisten jullie niet hè? Valt helemaal niet op, dus dat ziet niemand!
Ik kan voorlopig gewoon doorgaan met een combinatie van lichtflitsen en (haartje voor haartje) elektrisch epileren. Vijftien keer is op geen enkele manier genoeg om tot een vrouwelijk-glad gezicht te komen. Maar mijn gevoelens wegen echt niet op tegen 28 miljard euro wat de staat schijnt te missen. We leven in een wereld waar economen beslissen en die kijken toch anders naar de wereld dan gezonde mensen, helaas.
Ik kan ook nog leren berusten en hopen. Dat laatste doe ik volop. Het eerste ben ik mee gestopt, want de rust in berusting wordt al snel eeuwig en daar zie ik geen been in.
En dan mijn studie. Zal ik maar gewoon beginnen. Al het geld wat het moet kosten, nergens vandaan toveren en hard aan het werk. Voorlopig geen nieuwe kleren kopen, geen beleg op mijn brood en alleen op zon- en feestdagen iets warms op tafel. Verse hond schijnt best aardig te smaken.
Veel aan mijn hoofd...
Gelukkig weet ik al vrij goed wat ik in elk geval niet wil. Dat ga ik niet uitleggen. Als je dat echt heel graag wil weten moet je aan mijn moeder gaan vragen wat volgens haar het beste is voor mij, dan vertelt ze je haarfijn wat ik voor geen goud wil doen. Ze is zò bijzonder!
En nu ben ik moe. Mijn stem ging gisteren veel beter dan vandaag. Boos-zijn is vast een heel mannelijke bezigheid, want je gaat er lelijk van praten. Moet ik daar nu nog even wat aan gaan doen? En mijn arme gitaar wil ook nog even gezellig op schoot komen zitten.
Maar de afwas is gedaan, alle schone was netjes in de kast en de voortuin is weer voor mij alleen en niet meer ook voor de bovenburen. Ik was bijna vergeten dat het zo licht kon zijn in huis...
Behalve 's nachts, maar dat is bijna overal zo - gelukkig ben ik best normaal !!
Tot de volgende Blog XXX
Geen opmerkingen:
Een reactie posten