Dresscode

Steeds als ik lees over mode krijg ik het onbehaaglijke gevoel dat ik iets verkeerd doe.
Misschien komt het doordat ik op het platteland woon, maar liefst drie kwartier fietsen vanaf de dichtstbijzijnde aansluiting met de beschaafde wereld. Dat zou een makkelijk excuus zijn.
Volgens mij komt het vooral doordat de mode en ik het stomweg niet met elkaar eens zijn.

In de wereld van de mode wordt van een transvrouw kennelijk verwacht dat ze altijd ietwat 'over the top' zal zijn. Hakken die net wat hoger zijn, kleren die iets meer nadruk leggen op alles wat vooral mannen boeit, make-up die net te zwaar en te zichtbaar is. Natuurlijk dient er ook iets in de manier van praten en bewegen te zijn die ik het beste kan omschrijven als 'queer'.
In films en TV series zie ik momenteel dat de rol van de Trans die uit de kast komt en worstelt met haar transitie, gespeeld moet worden door een cis-gendered man. Waarom in godsnaam? Felicity Huffman heeft ruim tien jaar geleden in de film 'Transamerica' al aangetoond dat een transvrouw in de eerste plaats een vrouw is.

In de loop van mijn transitie heeft de wereld opeens bedacht dat ik nooit transseksueel ben geweest. In plaats daarvan noemt men mij opeens 'transgender'. Een geen vlees en geen vis term die wat mij betreft vooral uitdrukt dat ik eigenlijk niet besta. Transgender is de T die na L, G en B komt; De vierderangs Homo-mens, de onderste trap onder de seksuele minderheden. Waar de Homo worstelt met het stigma van geen 'echte' man en de lesbo steeds stukloopt op het idee dat ze genezen kan worden door .... (Ik durf het niet eens op te schrijven), ben je als transgender de helemaal-niks. Een allemans speeltje wat vooral niet mag bekennen dat Alles Echt is.

Tot mijn grote verbazing en ergernis heb ik vast moeten stellen dat naarmate 'Gender' meer 'Fluïde' wordt, de transvrouw minder mag bestaan. Ik hoor er in een genderneutrale wereld niet bij en eerlijk gezegd vind ik dat een zegen.
Laat mij maar degene zijn die op grond van een leven lang uitproberen kan verklaren dat er zeer zeker een verschil is tussen man en vrouw. Als juist feministische boegbeelden als Germaine Greer en Ultra-Travestieten als Dame Edna beweren dat een transvrouw nooit een vrouw kan zijn, bevestigen zij ongewild hoe wreed het is wanneer je een mens zijn of haar identiteit misgunt op basis van obscene vooroordelen of persoonlijke frustraties.

Het probleem wordt niet opgelost door het stigma om te keren. Wie aanneemt dat de vrouwelijke vrouw het zwakke geslacht is, eist impliciet dat de volgende wereldleidster een vermannelijkte vrouw als Margaret Thatcher of Angela Merkel zal zijn.Misschien zelfs een soort Donald Trump in een rok, en maakt het zodoende de Lady Gaga's, Angelina Jolie's of zelfs Caitlyn Jenners vrijwel onmogelijk om zichzelf te zijn wanneer ze zich willen laten gelden.
Ook mannen die niet 'man genoeg' zijn, zullen alleen in mode en entertainment serieus genomen worden zolang de internationale apenrots wordt gedomineerd door testosteron in plaats van hersens.

Blijkbaar is Genderneutraal vooral mannelijk. De basis van Unisex kleding ligt nog altijd op de heren afdeling. Een vrouw is 'stoer' wanneer ze spieren kweekt, niet als ze een universitaire graad behaalt.
Een man doet gerust wel huishoudelijk werk, maar vooral bedrijfsmatig en tegen betaling. Denk aan ramen lappen of koken.

Bij het zogenaamde glazen plafond wordt steeds gesteld dat vrouwen onder presteren terwijl niemand van oordeel is dat mannen te ver zijn doorgeslagen.
Bij ongelijke beloning wordt steeds beweerd dat vrouwen 'te weinig' verdienen. Niemand zegt dat mannen ten onrechte hoger worden beloond.

Vrijwel alle legers, rebellen organisaties, terroristenbewegingen en andere strijdende partijen worden door mannen geleid. Dat geeft heel wat te denken.
Ik weet niet wat de oorzaak is en wat het gevolg van de verschillen; Nature or Nurture, aanleg of opvoeding. Feministen gaan er nogal makkelijk van uit dat het een kwestie is van opvoeding. Daarmee geven ze de onderdrukker impliciet gelijk en leggen ze de basis voor hun streven om hun eigen identiteit te veranderen in datgene wat ze helemaal niet willen zijn: Mannen...

Voor mij is het natuurlijk makkelijk praten. Ik heb mijn strijd gevoerd. Het heeft best lang geduurd maar ik ben eruit. Genderfluïditeit is mijn verleden. Ik was er helemaal niet gelukkig mee. Voor mij staat vast dat ik vrouw ben en het feit dat er 'Trans' voor staat, laat zien dat ik in de praktijk heb geleerd dat niks is zoals het lijkt.

Genderidentiteit is niet iets wat aan- of juist afgeleerd kan worden, ook niet iets wat een ander voor je kan bepalen. Het is geen basis om iemand ergens toe te dwingen
Het is als de kleur van je ogen, je lichaamslengte of je talenknobbel. Het maakt wie je bent, niet meer of niet minder dan een ander. Alleen maar anders.

Daarom doe ik niet aan mode. Wie denkt men dat men is om van mij te verlangen dat ik gender neutraal of juist overdreven feminine moet zijn?

Ik kies voor comfortabel en zelfbewust. Zolang de kleur niet vloekt bij m'n blauwe ogen denk ik dat iedereen wel met mijn outfit kan leven.