Natuurlijk kent iedereen ze: Die meiden met goed haar, perfecte jaw- and cheeckbones, van die mooie ogen en dat sprankelende in hun charisma. Daar zijn er best veel van.
In mijn wereld in elk geval wel.
Hun leeftijd doet er niet toe. Ze worden zo geboren en worden niet oud, maar Rijp en Ervaren.
En ze hebben meestal ook nog zo'n naam waar je moeiteloos 'Prinses' voor kan zetten.
Natuurlijk heb ik er weleens van gedroomd om ook zo te zijn. Ik heb zelfs gebeden tot Moeder Natuur, de Goede Fee en Onze Lieve Heer om mij daar op z'n minst één of twee eigenschappen van te geven.
Toen dat niet gebeurde heb ik met mezelf afgesproken om fulltime muurbloem te worden.
Dat past ook goed bij mijn studie; Psychologie is namelijk een wetenschap die het gedrag bestudeert.
Mijn studie is nog lang niet afgerond, dus ik kan in principe nog rustig een tijdje doorgaan met muurbloem zijn.
Die meiden waar ik het over heb durven soms ook heel aardig te zijn.
Nee, dat is niet waar: Ze zijn heel vaak heel aardig.
Dat maakt het alleen maar erger.
Dus ze komen weleens naar me toe, beginnen op vriendelijke toon tegen me te praten en blijken ook nog eens behoorlijk intelligent te zijn.
Ik weet dat je niks onaardigs kunt zeggen zolang je je mond houdt, maar intelligente mensen kunnen ook je lichaamstaal lezen, dus dan is helemaal niets terugzeggen geen optie.
Dan maar heel droevig kijken en zorgen dat ik de vraag niet begrijp. Of alleen maar glimlachen en knikken.
Muurbloempjes mogen best dom overkomen. Dat kun je afwisselen met treurig zijn. Door die afwisseling duurt de dag ook niet zo lang.
In de afgelopen weken heb ik mijn persoonlijk archief -op verzoek- doorgespit.
Terwijl ik dingen aan het sorteren en ordenen was, kwam ik er achter dat ik best vaak in kranten, weekbladen en zelfs op TV te zien ben geweest. Voor een muurbloem is dat heel ernstig. Media exposure ondermijnt je geloofwaardigheid.
Het dreigt nog erger te worden, mede aangemoedigd door zo'n dame met haar, cheeckbones, ogen, intelligentie en charisma. Bovendien heeft ze ook nog een goede stem; ze kan zelfs zingen.
Geholpen door haar elegante geduld en connecties heeft ze me zover gekregen dat ik iets ben gaan doen waarvan ik niet wist dat ik het ooit zou kunnen en durven.
Tot gisteren gaf ik haar de schuld van dat 'iets' wat ik ben gaan doen.
Gisteren kwamen we met een stel mensen die een bijzondere overeenkomst hebben bij elkaar.
Tot gisteren heb ik die groep mensen beschouwd als van-die-meiden met goed haar enzovoorts en daarbij van die mannen die precies weten hoe ze zich tegenover zulke meiden moeten gedragen: Losjes, zelfverzekerd, humorvol en wat al niet meer.
Ik deed mijn muurbloempjes-ding: Ik stond erbij en keek ernaar.
Dacht ik.
In de loop van gisteren mocht ik iets vertellen over mezelf.
Daarbij werd ik geholpen door een echte Televisie Regisseur.
Na afloop van mijn stukje was het stil.
Blijkbaar waren ze onder de indruk.
De stilte duurde precies lang genoeg om mij heel even het gevoel te geven dat alle aanwezigen muurbloempjes waren.
Iedereen was opeens net als ik.
Na afloop heb ik met mensen gepraat, ook met die meiden met hun haar en ogen en al die andere eigenschappen. De gesprekken waren soms heel intens.
Ze hebben net zolang gepraat tot ik ben gaan begrijpen dat ik eigenlijk helemaal geen muurbloempje ben.
Ik heb het gewoon niet in me.
Misschien ligt het aan mijn charisma, mijn intelligentie of mijn ogen.
Misschien bestaat er geen Goede Fee, misschien ook geen Lieve Heer.
Moeder natuur kun je nooit uitvlakken: Sommige dingen heb je, of je hebt ze niet.
Muurbloem bijvoorbeeld. Ik zal maar stoppen met doen alsof.
But it ain't my way to quit mom,
I came to win child
May have run out of luck
But I'm pretty shure
It's gonna come back again
It's gonna come back
Keep on tryin' child - keep on tryin'
Keep on tryin' - keep on tryin'
Cause I
Still believe that I can win.......
Dankjewel Herman, dat ik deel uit mocht maken van jouw wereld en dubbel bedankt omdat jij nog steeds deel uitmaakt van mijn wereld!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten