Intro

Vandaag heb ik, voor het eerst deze eeuw, een set nieuwe snaren gekocht voor mijn gitaartje.
Dat lijkt me een perfecte reden om een blog te beginnen, niet dan?

Verder gebeurt er in mijn leven niet zo veel wat de moeite van het twitteren, laat staan bloggen, waard is. Mensen die daar anders over denken: Bij deze - op uw wenken, zal ik maar zeggen.

O, ja. Wat misschien ook wel meespeelt, is dat ik best vaak en veel in mezelf praat. Soms is het wel fijn om in mijn gedachtengangen ook eens een visie of opvatting van iemand anders tegen te komen.
Klets dus maar rustig door me heen, een voordeel van deze communicatievorm is met name dat je je niet altijd hoeft te storen aan wat *jij bijvoorbeeld?* tegen me in wil brengen. (wat een luxe)

En natuurlijk is er op dit moment de stille hoop dat er allerlei mensen zijn die mij lezen en er inspiratie, geloof, hoop, liefde of gewoon een moment van vermaak uit kunnen putten.
Want dat speelt ook mee: Ik wil een boek of wat gaan schrijven, maar het is zo verschrikkelijk moeilijk om de filmpjes in mijn hoofd om te zetten naar 26 letters een een stuk of wat leestekens.
Oefenen dus.

Net als met gitaarspelen. Wel elke dag stemmen, anders wordt 'ie vals.
Eigenlijk hetzelfde als met een zonnig karakter. Ik geloof dat je daarvoor tussen wakker worden en opstaan een moment de tijd moet nemen om jezelf (af) te stemmen op de dag die voor je ligt.
Er zullen vast nog wel dagen komen dat ik een vals kreng zal zijn. Het schijnt dat zelfs Moeder Theresa en Florence Nightingale hun mindere dagen hadden, dus wie ben ik om dat te willen ontstijgen?

Maar ik doe mijn best.

Nu ga ik snaren wisselen.

Doei !!