Midwinter

Elk jaar rond de kortste dag vieren we het einde en het begin van het jaar.
Voor heel veel mensen een moment om zich te bezinnen op de manier waarop ze hun leven beleven.

Eigenlijk probeer ik dat te omzeilen want ik geloof dat de bewegingen in mijn leven een ander ritme hebben. Maar toch kijk ik terug en probeer ik in te schatten wat in de volgende twaalf maanden of vier seizoenen zou kunnen gebeuren.

Dus nu probeer ik toch weer te zien en te bedenken waar ik de maatstrepen in mijn leven kan aanbrengen en welke noten daar tussenin horen te staan.
Het lukt me niet. Welke lijn zal ik volgen? Werk, liefde, wonen, familie, studie...
Best veel eigenlijk.

Wat ik wel zie is mijn boek, mijn debuut.
Dit jaar zou ik het geschreven hebben, maar dat is dus niet gebeurd.
Ik had het te druk met leven.

Met deze ervaring in gedachten weet ik dat ik niet kan beloven dat het boek er dit jaar komt.
Komend jaar blijf ik nog wel bloggen over wat dan ook.

Misschien over een kerst waarin mijn huis heel sterk rook naar hondenplas.
Of hoe moeilijk het is om voor weinig geld een goede auto te bemachtigen.
Anders wel een verhaaltje over dingen die ik leer tijdens mijn studie en hoe boeiend het is om dat in het dagelijkse leven terug te zien.

Het zou ook kunnen dat ik toch nog vertel over mezelf; hoe magisch het voelt om 'ik' te zijn.
Heb ik dat al eens beschreven?
Blijkbaar niet, want veel mensen dragen me nog steeds woorden aan als 'dapper', 'moedig', 'moeilijk', 'pijnlijk', 'respect' of 'angstig'.

Eerlijk gezegd is het best meegevallen. Het was een geweldig avontuur.

Misschien neem ik me voor om de komende tijd geen ongewone dingen te doen.

Daar zal ik eens diep over nadenken.