Er ligt een noedel in mijn tuin.
Net op de rand van het terras, één tegelbreedte vanaf de border waar ik vorig jaar veldbloemen heb gezaaid. Geen idee hoe die noedel daar komt. 'Pipe Rigate'. Het duurde even eer ik op de naam kwam. Wanneer heb ik die voor het laatst gekookt of gekocht?
Het is in elk geval langer geleden sinds ik iets aan mijn tuin heb gedaan. Behalve een paar verloren bloempjes die met moeite opschieten uit het zaad van vorig jaar, groeien er vooral distels en paardenbloemen. Op twee plekken groeit een pol grasachtig iets. Daar ligt de poes heel graag in wanneer de zon schijnt.
Poes vindt, net als ik, de tuin heel fijn. Het is zalig om daar lekker slaperig te zijn in de zon. ik kan mezelf er in no time goudbruin laten bakken, althans de delen van mijn lijf die ik openlijk bloot durf te geven aan de ogen van de buren, want mijn tuin is slechts begrensd met een heuphoog muurtje.
Ondertussen ligt de noedel er nog steeds. Poes snuffelt er niet aan terwijl ze er vlak langs loopt, op weg van mijn krauwende hand naar haar fijnste graspol , dus de noedel is allang vertrouwd voor haar.
In gedachten probeer ik me voor te stellen hoe de tuin eruit kan zien met een gazonnetje om languit op te liggen in de zon, omgrensd door struiken die hoog en dicht genoeg zijn om poes en mij onzichtbaar te maken voor nieuwsgierige buurmannen. Ik heb geen idee hoe ik zoiets moet maken. Ik hou van mijn tuin, maar dan vooral als bezoeker, minder als beheerder ervan.
Misschien wil één van mijn nieuwsgierige buurmannen er de nodige tijd aan besteden in ruil voor mijn gezelschap en een kop koffie met wat lekkers?
Of heb ik, zonder dat ik het zelf weet, een vriend met groene vingers die hier graag een serie vrije middagen wil komen spitten, zaaien en planten?
Of gewoon iemand die het leuk en gezellig vindt:
In gedachten zie ik een gespierd bovenlichaam, glimmend van het zweet, aan het werk in mijn tuin. Hij gaat een geheimzinnig pact aan met de grond. Poes kijkt toe, haar staart laat met zachte schokjes zien wat ze deze verstoring van haar wereldje vindt.
Ik smeer brood en schenk koffie, geef blije complimentjes en vraag of hij blijft eten?
Pipe Rigate met saus naar mijn eigen recept. Een glaasje wijn erbij, of twee.
Het toetje weet ik nog niet, maar het begint in elk geval te schemeren als we daar aan toe zijn.
Ik sta op om de noedel op te rapen. Poes komt met sierlijke schreden op me af om mijn enkels een kopje te geven.
Wij genieten....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten