Ja, soms weet je gewoon geen titel. Nou en?
We hadden in Nederland ook een band zonder naam, bond zonder naam, zangeres zonder naam om maar eens wat te noemen en minstens 10% daarvan was destijds toch tot ver buiten Volendam bekend.
Dus vandaag geen titel. Hoef ik dan ook een blog zonder inhoud te maken?
Liever niet eigenlijk, voor je het weet ben je TV-persoonlijkheid of staatssecretaris. Voor minister heb ik weer een veel te imposant uiterlijk en een veel te goede smaak.
Laat ik liever mezelf blijven.
"Hallo! Ik ben Carine!"
Vandaag ben ik scheerzeep wezen kopen. Wat was dat eng om te doen! Moet je je broertje eens om maandverband sturen en daarna aan hem vragen hoe hij dat vond.
Zoiets had ik vandaag dus ook.
Het ergste is dat ik het spul ook echt zelf moet gebruiken.
Nouja, nog een jaar of wat en dan heb ik geen scheerzeep meer nodig. Armen en benen doe ik met de epilady. Meteen een goede oefening voor de pijngrens. Volgens mijn huidtherapeute ligt die best hoog, dus de epilady doet haar werk voortreffelijk. Speaking of which...
Als de zon de komende dagen nog eens vaker schijnt, is het weer eens hoognodig.
My middle name is Fluffy.....
Oja, vandaag is de herfst begonnen. Zou ik me daarom de afgelopen dagen niet zo tof gevoeld hebben?
Paar nachten slecht geslapen daardoor voelde ik me heel moe en brak. Of liep/loop ik stilletjes te tobben?
Waarom zou ik eigenlijk. Mijn leven heeft tegenwoordig een goede basis. Knus klein huisje, genoeg centjes om de rekeningen te betalen. Okee, de zorgverzekeraar zou gerust wat meer zorg mogen verzekeren, de bokkesprongen die men maakt om de kredietcrisis waar te maken zijn helemaal niet zo netjes, maar dat is op zich ook niet ernstig genoeg om mijn leven totaal door te laten vergallen. Andere contactpersoon bij de gemeente kan ook voor onverwachte veranderingen zorgen, maar ik durf er toch op te vertrouwen dat haar voorgangster mijn dossier heel zorgvuldig overdraagt.
Misschien was het even mineur omdat ik vorige week in de supermarkt opeens vaststelde dat ik, voor het eerst sinds maanden, erg unisex gekleed ging en me zodoende heel onprettig voelde want ik zou bijna voor een echte kerel door kunnen gaan.
Of is het spanning omdat ik nu op een punt sta waar ik mijn leven een duw de goede kant op ga geven. Oude en nieuwe relaties (opnieuw) aangaan. Een studie volgen. Dingen in mijn geest onder ogen zien die ik altijd als taboe heb beschouwd.
Eindelijk zelf een leven leiden, zelf kiezen voor dit wel - dat niet. Zoeken naar woorden waarmee ik mensen uit kan leggen wat me pijn doet en hoeveel pijn het doet.
Misschien dat mijn oude leven even opspeelde, een soort heimwee naar de tijd dat ongemerkt gold: "Wat er ook gebeurt, eigenlijk is het niet echt."
Maar vannacht heb ik weer heel behoorlijk geslapen. Ik was al vóór de wekker uit mijn mandje en ik vond mezelf en mijn huisje weer net zo knus als vorige maand, dus ik was lekker opgelucht.
Van schrik heb ik vandaag gespijbeld. Nou, niet helemaal waar, hoor. De eerste afspraak van vandaag duurde wat langer dan ik gedacht had. Niet erg want het was een leuke afspraak. Na de tweede afspraak was het zulk lekker weer dat ik lekker over het dorp ben gaan zwerven voor wat boodschapjes, met name scheerspullen. De mesjes en de kwast zijn helemaal leuk: Gilette Venus en een grote poederkwast en de zeep.... Ach, ja... de zeep....
Ook nog spul om mijn mooie blauwe laarzen mooi te houden, handcreme voor mijn droge handen en nog wat van dat soort onbenulligs maar wel fijn om voor mezelf te kopen, want het houdt me schoon en netjes.
Intussen vastgesteld dat ik me hier op dit dorp echt thuis begin te voelen. Dat is wel een goed gevoel want dat geeft ook nog een beetje extra rust. Verlegen vogeltje als ik ben, durf zelfs wildvreemde mensen op straat te groeten. Benieuwd hoe het over driekwart jaar is. Misschien kent iedereen hier dan mijn naam. Ben ik beroemd op 'de Beek', kom ik in het krantje enzo.
Leuk hoor; beetje dagdromen........
Over Dromen gesproken, is het alweer zó laat?
Truste !!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten