Ja, lieve allemaal, het is gedaan met me. Ik heb een afwas van twee dagen staan, ik drink uit een vuil kopje en ik zit al sinds vanmiddag halfvier bijna non stop aan een computer te rommelen en het is nu bijna middernacht.
Laat ik de schuld maar aan mijn zorgverzekeraar geven: Ik zit te wachten tot ze eindelijk gaan vergoeden wat ik heb voorgeschoten, zeg maar duizend euro. Tel daarbij allerlei rekeningen-stuurders op, en je ziet dat ik best een acceptabele reden heb om me niet zo heel levendig te voelen.
Maar daar staat tegenover dat ik vanmiddag een flink eind heb gefietst, alles bij elkaar toch zeventien kilometer. Ik heb namelijk mjn kreupele, overjarige IBM-laptoppie geruild tegen een belegen DELL desktop machine. Die laatste moest dus even aan de praat geholpen worden, nee zo zit het niet: Aangepast worden aan mijn behoeften. Dat betekent: Half verbouwd en helemaal opnieuw geïnstalleerd, want ik doe nogal aan toeters en bellen (zover ik me kan veroorloven).
Volgens mij is dat nu wel voor elkaar. Misschien mist er hier of daar nog een puntje op een i, maar kniesoren, muggenzifters en mierenn**kers, zal ik maar zeggen. Verder hoop ik ook wel een beetje dat dit nieuwe gereedschap me op weg helpt met al mijn verhalen. Als schrijver ben ik eigenlijk waardeloos. Ik kan namelijk de mooiste verhalen verzinnen, maar zodra ik wil gaan schrijven, en dan maakt het niet uit of dat met een potlood of een computer is, heb ik het gevoel dat het betreffende gereedschap in de weg zit. Ik heb aardig wat kilo's prachtig papier vernietigd en heel veel Mb-tjes aan teksbestanden ge-delete. Maar het lijkt dus op gang te komen. In mijn hoofd ben ik al heel druk aan het werk en mijn Blog leert me heel erg goed met digitale rommel te werken, dus ik heb hoop.
Ook de hoop dat ik er een beetje geld mee kan verdienen, want ik ben vrijwel blut.
Leve de ruilhandel; ik heb een nieuwe computer!!!
Hoera!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten