Ach, mensen. Ik ben kei-blij want ik mag eindelijk brommer rijden! Het is zo fijn om te merken dat de voorzienigheid van me houdt. De jeugd van tegenwoordig moet heel veel geld en moeite uitgeven om dat 'am' rijbewijs te veroveren en ik heb het zomaar spontaan en voor niks kado gekregen bij mijn nieuwe rijbewijsje! Alle andere categorieën heb ik niet makkelijk gehaald. Voor BE moest ik twee keer afrijden, voor C drie keer (of was het vier keer?) en ... Nouja, voor de brommert dus helemaal zonder examen pardoes gehaald.
Zal ik dan ook maar een skoeter gaan kopen?
Neuj....
Denk toch maar niet;
Met zo'n ding ben ik namelijk een gevaar op de weg.
En dat op mijn leeftijd.
Aan de andere kant is het nu wel heel goed mogelijk dat ik ergens in een zonnig buitenland tijdens de vakantie een scootertje mag huren of lenen om vrolijk rond te tuffen door een fraai landschap, blij zwaaiend naar prachtige locals die met hun donkere krullen en verblindende glimlach .. ehm .......
Nee, ik vertel niet verder. Ik wil hier in stilte van genieten. Zo'n mooi uitzicht.... yummie!
.........................
Het gaat ook goed met Twiggy! Ze is gezellig met me mee verhuisd en, nouja, het is gewoon fantasties! In het flatje had het arme beestje beswel stress. Ze was altijd een beetje schuchter en moest nogal eens spugen, maar in ons nieuwe huisje heeft ze nog nooit gekotst en ze loopt mij een beetje rond te commanderen (een beetje, hoor) en ze doet nu ook aan tuinieren!
Gistermiddag heb ik een uurtje in de tuin staan ploeteren: Onkruid eruit en de boel harken enzo. En vanmorgen, nog voor het ontbijt, wilde Twiggy naar buiten. Weet je wat ze deed? Ze ging een kuiltje graven voor een tulpenbol!
Jammer genoeg heb ik nog geen tulpenbollen gekocht, maar Twiggy maakt daar helemaal geen punt van. Ze deed gewoon een beetje kattenmest in het kuiltje en toen deed ze het kuiltje weer dicht. Als we volgende week ofzo wel tulpenbollen hebben is er alvast één plekje voorbereid.
Lief, hè?
Ik hoop dat het de komende weken nog een beetje lekker weer blijft want dit is het laatste weekend BredaPhoto, dus vanaf maandag heb ik eindelijk weer vrije tijd. Dan kan ik de tuin verder winterklaar maken. Volgend weekend misschien nog niet want donderdag word ik geopereerd. Ik weet niet hoe beroerd ik me daarna zal voelen en hoe lang ik me beroerd zal voelen en of ik te beroerd zal zijn om de tuin aan te pakken, maar dat betekent niet dat het slecht weer mag zijn want als je je ziek voelt, voelt het toch beter als het weer niet al te misselijk is.
En anders blijf ik lekker binnen met een mooi muziekje erbij.
Deze week heb ik eindelijk mijn Hie-Fie weer aangesloten en ik heb alweer genoten van prach-ti-guh muziek! Ik ben zo blij dat ik mooie muziek zo vreselijk mooi mag vinden!
Heerlijk, echt waar!
En ik heb heel veel plezier in m'n baantjes en ook in het van en naar mijn werk gaan. Ik woon in een heel mooi stukje Nederland, echt waar!
Ik kan het iedereen aanraden om hier een keertje te komen fietsen, maar ik gun het bijna niemand, want als ik 's morgens door de binnenpolder fiets en de zon komt op boven Den Hout, dan geniek ik van de leegte, de weidsheid en de rust van het landschap. Niks dan schaapjes en vogeltjes in de buurt.
Lekker ongestoord genieten!
En na het werk weer terug. Hele harde regen die door de naden van mijn jas heen sijpelt. Nat, koud en ellendig thuiskomen. Kachel aan, droge kleren aan, hete sjokomel en de poes op schoot... WaauW!
Als je dat gevoel niet kent weet je echt niet wat je mist, maar het is een hele bijzondere ervaring. In goed Brabants heet het: 'Erremoei Leije'
En nu zit ik lekker in het Huis Voor Beeldcultuur te suppoosten en te internetten. Kopje koffie erbij, vriendelijk lachen tegen wildvreemde mensen, soms een praatje maken over alles behalve het weer en politiek.
Ik vind het echt heel leuk allemaal.
En het is niet jammer dat het ophoudt. Er zijn zoveel dingen gekomen en gegaan in mijn leven en sommige leken een ramp toen het ophield, maar ik heb hele stapels fijne herinneringen, zoveel dat er nauwelijks plek is voor nare herinneringen. Maar er is nog wel meer dan genoeg plek voor nog meer dingen en dan pik ik de leuke eruit.
En later als ik oud en versleten ben mogen de mensen aan me vragen wat mijn leukste herinneringen zijn. Dan zal ik even in mijn geheugen spitten en heel tevreden vaststellen dat Alles wat ik me herinner Leuk is!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten