Ik las net in een krant dat vrouwen die kinderen hebben best wel dom en saai zijn. Ik hoop niet dat mijn kinderen het daarmee eens zijn, want het lijkt me vreselijk om als intelligent en levendig jongmens, opgezadeld te zitten met voorouders die helemaal niet interessant zijn.
Ik begin nou ook te twijfelen of ik wel verder moet gaan waarmee ik dit jaar begonnen ben. Zo saai allemaal.
Want, zie je: Dit jaar ben ik moeder geworden. Als je wil kan ik het uitleggen en als je nu al heel ingewikkeld vindt wat ik probeer te vertellen, ben je waarschijnlijk zelf moeder.
En ik wil mijn eigen soort niet afschrikken want gedeelde saaiheid is halve saaiheid. Met wie zou ik anders moeten kunnen nababbelen over dat geweldige boek: 'Vijftig tinten..."
Gelukkig is dat boek vertaald in het Nederlands, anders zou ik er niks van begrijpen en die mevrouw van dat winkeltje waar ze die speeltjes verkopen zei dat het best pijn doet als je die speeltjes niet goed gebruikt.
Ik wil zelf ook een boek schrijven. Volgens mij heb ik een bestseller in mijn hoofd. Iets over een studente die verliefd wordt op een jongeman die opgeleid wordt tot tovenaar. Wat ze precies samen gaan doen verklap ik nog niet. Het is trouwens niet makkelijk om te beschrijven, want ik ben nu bezig met in de praktijk te onderzoeken hoe het allemaal voelt. Ik had al wat leuks verzonnen met die bezem.
Hopelijk kan het makkelijk gehecht worden.
Nou vertel ik al teveel. Het moet wel spannend blijven.
Daarom ben ik maar begonnen met alles te herschrijven, want in de openingszin staat dat mijn hoofdpersoon graag moeder wil worden.
Zo'n saai wijf...
Daar wil niemand over lezen.
Ik krijg opeens een geniaal idee!
Ik ga schrijven over een Man die moeder wil worden.
Aan het werk dan maar!!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten