Sommige mensen beleven wonderlijke dingen. Hun leven leest haast als een spannend boek. Hun vreugde en hun angst grijpt je aan wanneer je met het verhaal meeleeft. De tranen van degene die het beleeft zijn jouw tranen. Hun plezier is je eigen plezier.
Als zulke springlevende mensen hun verhaal vertellen, durf je haast niet eens jaloers te zijn, want wat ze vertellen klinkt behoorlijk vermoeiend. Het is al spannend zat als je mag zien waar hun belevenissen toe leiden.
Het is vooral wonderlijk om te zien dat er een hoop mensen zijn die een grenzeloos spannend leven leiden en dat zelf niet eens in de gaten lijken te hebben. Als je tegen ze zegt hoe bijzonder hun levensverhaal is, kijken ze je een beetje bozig aan, of heel verbaasd of gewoon wat lacherig.
Voor de meesten geldt misschien dat ze niet op zoek zijn naar spanning en sensatie. Ze doen gewoon wat noodzakelijk is en maken daar het beste van.
Gelukkig ben ik er zelf erg goed in alle spanning te ontlopen. Ik stond erbij en keek ernaar. In mijn leven gebeurt hoegenaamd niks wat ik nooit zou willen. Ik ben van de gebaande paden, van de zekerheid voor later.
Ik verbaas me er hooguit over dat er mensen bestaan die mijn blog lezen.
Zo saai allemaal....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten