Simeon

Simeon ten Holt is overleden. Hij was al 89 jaar oud, dus hij stierf eigenlijk niet onverwacht. Ik heb zelf pas kortgeleden van Simeon ten Holt gehoord. Hij was componist.
Ik ken eigenlijk ook alleen zijn naam. Als ik zijn naam hoor denk ik daar spontaan 'Canto Ostinato' achteraan.
Simeon is namelijk vooral bekend vanwege dat muziekstuk. Het is nog niet zo lang geleden dat ik 'canto ostinato', of in elk geval een gedeelte daaruit, voor het eerst hoorde.
De hele compositie duurt namelijk ongeveer drie uur. Ik zeg ongeveer, want de uiteindelijke duur hangt af van de uitvoerenden. Dat heb je met muziek.

Ik heb inmiddels twee uitvoeringen van Canto Ostinato in mijn bezit. Ik heb ze nog niet echt uitgebreid vergeleken, want dat vergt nogal wat van een argeloze luisteraar als mijzelf.
Als muziek mijn hele leven was, deed ik dat vast  en zeker binnenkort op een gepland moment, maar ik heb nog heel veel dingen te doen. Diep in ijn hart heb ik namelijk een ambitie die grenst aan wat Simeon heeft gepresteerd met dat werk: 'Canto Ostinato', een koppig lied.

Ik wil ook iets doen, iets maken, waar mensen over kibbelen of gewoon over praten. Ik droom er stilletjes van dat mensen na mijn dood tegen elkaar zeggen: "Ken jij Carine de Graaf?", en dan met elkaar in gesprek gaan over iets wat ik gemaakt heb.

Maar de tijd gaat zo snel! De dag is voor mij gewoonlijk al om voordat ze, naar mijn gevoel, echt begonnen is. Misschien ben ik gewoon te traag of juist te ambitieus.
Eigenlijk moet ik een lijst boven mijn bureau hangen en daar elke week de belangrijkste gebeurtenis van die week op schrijven of zoiets, want als ik terug kijk op bijvoorbeeld het afgelopen jaar, stel ik vast dat ik eigenlijk heel veel voor elkaar heb gekregen, maar ik vind dat ik er nog lang niet ben.

Gelukkig heeft Simeon ten Holt er drie jaar over gedaan om Canto Ostinato te componeren. Eén uur muziek per jaar.
Als ik dus in 2013 ergens heel hard aan begin, mag er vanaf 2016 over mij gekletst worden.

Volgend jaar wordt ZOOOOOOOOOO rock'n'roll... :-)