Bezig zijn, altijd dingen aan het doen. Het kon van alles zijn. Ik kon het erg druk hebben met papier en karton, schaar, lijm, kleurpotloden, viltstiften en nog veel meer. Ik maakte mijn luchtkastelen letterlijk zichtbaar voor anderen.
Ik kon net zo makkelijk de hele tuin overhoop halen. Samen met vriendjes hele loopgravenstelsels aanleggen. Opeens gingen we fantaseren dat er onder ons huis een middeleeuwse tunnel liep, waar we in probeerden te komen.
Gelukkig hadden mijn ouders geen siertuin.
Of ik zocht tussen de spullen die mijn vader bewaarde. Hij bewaarde heel veel, dus het was niet zo heel moeilijk om daar ook iets te vinden waar ik wat mee kon. Ik heb houten huisjes gemaakt, uit allerlei brommer- en fietsonderdelen maakte ik nieuwe tweewielers en sommige reden heerlijk.
Daarna was Pappa meestal boos, want in opruimen blonk ik niet uit, dus hij was steeds zijn gereedschap kwijt.
Gelukkig heb ik zelf nu een handig opbergsysteem: Eén stevige koffer waar ik alles in laat vallen. Als de koffer niet meer dichtgaat, keer ik 'm om en sorteer ik alles weer eens.
Maar bezig zijn zoals toen, gaat de laatste tijd weer erg goed. Toch is het niet helemaal hetzelfde. In mijn jeugd hadden we nog geen computers, de eerste jaren hadden we zelfs geen TV. Nu heb ik wel computers, en ik heb een computernetwerk. Eigenlijk overdreven, want ik woon alleen, maar ik kan het niet laten. Het is een bouwwerk wat langzaam groeit. Eerst was er alleen de vaste computer, daar kwam een laptop bij. Weer later een smartphone en daar kun je Apps op installeren zodat je, zonder snoertjes, met je telefoon je computer kunt bedienen of muziekjes en andere bestanden uitwisselen. Met behulp van de smartphone kan ik mijn adressen en mijn agenda op allebei de computers en op mijn smartphone synchroon houden. Dat is handig en prettig. Weer later kwam er een zogenaamde NAS bij. Dat is een opslagapparaat wat op mijn netwerk is aangesloten. Iki kan daar alle denkbare computerbestanden op bewaren en die kan ik, net hoe het me uitkomt, afspelen of bekijken op elke computer of smartphone die ik heb.
Weer later kwam er een mediaplayer bij. Een heel klein kasje met aansluitingen voor het netwerk, een TV-toestel en mijn stereo. Die wilde ik graag hebben omdat ik radio luister via Internet en het kost heel veel minder stoom dan een computer. Bovendien kan ik met dat toestelletje ook muziek en films afspelen die op de NAS staan.
Vandaag is mijn Netwerk wel af gekomen, den ik. Ik heb nu ook een printserver. Dat is een ding wat mijn printer via het netwerk verbindt met mijn computers. Het is misschien niet nodig, ik leef ook in goede gezondheid en heel tevreden als ik zoiets niet heb, maar het is zo leuk om zo'n netwerk in elkaar te knutselen.
Ik geniet van de onwaarschijnlijke luxe dat het er is.
Eigenlijk is het niet veel anders dan één hele grote computer. Klinkklare Science-Fiction uit mijn tienertijd die ik nu heel speels gebruik.
De wereld is veranderd en ik ook. Vijftien jaar geleden wilde ik niks van computers weten en nu is het als een lief vriendje waar ik me erg goed mee kan amuseren.
Maar ik houd minstens evenveel van mijn fiets. Die brengt me naar buiten en dat is eigenlijk veel fijner dan met de computer spelen.
Ik heb het er best druk mee...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten