Wat valt er over kinderen te vertellen?
Of over het ouderschap?
Misschien heel veel,
Misschien verhalen die allemaal al eens verteld zijn.
Anekdotes over eigengereide kleuters,
of de wonderlijke gewoontes van sommige peuters.
Ik denk dat ik er ook wel een avondje over door kan zagen.
Ik heb namelijk zelf twee kinderen.
Nageslacht.
Inmiddels oud genoeg om geen kind meer te zijn.
Jong volwassenen.
Ze wonen niet bij mij.
Dat is mijn keus.
Een moeilijke keus.
Ik heb daar twee keer voor gekozen in minder dan twee jaar tijd.
Twee verschillende redenen,
twee keer een moeilijke keus.
Eigenlijk vier keer,
want twee kinderen.
Gelukkig hebben mijn kinderen ook gekozen.
Ik ben nu hun andere moeder
en ze zijn graag bij me.
Mooie keus.
Ontroerende keus.
Vreemd eigenlijk;
Toen ik ongeveer zo oud was als mijn kinderen nu,
kon ik me niet voorstellen dat ik ooit een kind zou hebben.
Ik als ouder zou niks worden,
wist ik toen zeker.
Of het niks is geworden, weet ik niet,
want het zijn allebei dappere mensen.
Mooie mensen.
Ik weet niet of ze iets van mij geleerd hebben.
Ik heb wel van hun geleerd.
Ze hebben mij geleerd te 'houden van'.
Gewoon zoals het is.
Dat is iets heel groots.
Dank jullie wel, lieverds!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten