Ik weet niet hoeveel tests voor persoonlijkheid, interesse en dat soort dingen er bestaan, maar als je de dingetjes uit de meiden- en damesbladen meerekent, zullen het er ongelofelijk veel zijn.
Ik maak ze nooit. Waarom zou ik? Zo onzeker over mezelf ben ik dan weer net niet.
Deze week heb ik toch zo'n soort test gemaakt, maar dan een hele echte. Het waren drie onderdelen en ik ben er alles bij elkaar ruim anderhalf uur mee bezig geweest. Ervoor had ik ook al een gesprek van een uur met degene die me na afloop ook de uitslag vertelde. Erg serieus, dus en niet commercieel.
Waarom doe ik zo iets?
Om iets over mezelf te weten te komen.
Om een antwoord op een vraag te vinden.
Da's alles.
Ik wil namelijk eindelijk wel weten wat voor baan bij me past, naar wat voor baan ik naar op zoek moet gaan en waarom ik me daarop moet richten en hoe ik dat aan moet pakken.
En dat weet ik nu nog steeds niet.
Er kwam geen kant en klaar antwoord uit de test.
Gelukkig maar. Vroeger bestonden dat soort testen wel. Reïntegratiebureaus durven er ook nog weleens naar te grijpen, maar de tests die een kant en klaar antwoord opleveren, vind ik eng.
Diep in mijn hart weet ik namelijk allang heel goed wat het beste voor me is en vaak werden er in die oude tests gegevens meegewogen die de tester er zelf pardoes bij sleepte. Ik heb bijvoorbeeld op een technische school gezeten en daarom nemen heel veel mensen aan dat ik niets liever zou willen dan technisch bezig zijn. Ze hebben dat zo vaak tegen me gezegd dat ik er een poos zelf in heb geloofd.
In de praktijk deed ik maar wat, als het om techniek ging. De manier waarop ik kapotte apparaten was bijvoorbeeld als volgt: Open schroeven; vaststellen dat er daadwerkelijk iets stuk is; een halfuur ,soms langer,proberen of ik op goed geluk kan ontdekken wat het probleem is; daarna het ding maandenlang, vaak langer, als een hoop losse onderdelen in een doos bewaren en uiteindelijk doos + inhoud weggooien.
Ondertussen haatte ik mezelf omdat ik mezelf toch weer wijs had gemaakt dat ik ooit nog eens zou leren hoe ik iets kan repareren als ik maar lang en vaak genoeg zou proberen, terwijl ik heel goed wist dat ik niet het soort mens ben wat zich graag met kapotte troep bezighoudt.
Gelukkig zijn er andere mensen die dat wel goed kunnen en graag willen doen. Dankjulliewel!
Ook hangt in mijn huis bijna niks aan de muren. Dat is niet uit minimalisme of omdat ik niet houd van een aangekleed huis. De reden daarvoor is dat ik het doodeng vind om gaten in de muur te boren. Al dat lawaai en geweld. Ik vind het echt afschuwelijk! En grotere machines die nog sterker zijn, vind ik nog griezeliger. Ik krijg gewoon hartkloppingen van die dingen!
En toch heb ik meer dan eens in de bouw gewerkt. Ik had, zeker de laatste keer dat ik daar rondsjouwde, het gevoel dat ik levend begraven werd.
En dat zijn maar een paar voorbeeldjes. Er werd me niet zolang geleden verweten dat ik heel goed weet wat ik NIET wil. Dat is niet zo vreemd, want het meeste daarvan heb ik allang uitgeprobeerd. In de praktijk vastgesteld, zal ik maar zeggen.
Het gevolg is dat ik niet meer durf te solliciteren, want ik word telkens aangenomen en iedere keer weer was het een baan waar ik diep ongelukkig van werd. Het is een keer zo erg geweest, dat ik onderweg naar huis serieus na heb zitten denken over de brugpijler waartegen ik me te pletter zou kunnen rijden.
En dat wil ik dus nooit meer mee maken. De ene manier is om nooit meer op zoek te gaan naar een baan. Dat hou ik ook niet vol. Dat weet ik allang.
Dus daarom de test: Ik wil verder, ik wil het beste uit mezelf halen, maar omdat ik mezelf daarbij steeds in de weg sta, heb ik een helpend handje gezocht.
Een onderdeel van de test was om op een rijtje te zetten wat me boeit aan een baan. en natuurlijk ook wat ik afschuwelijk vind. Daaruit kwam een lijst met suggesties tevoorschijn met bovenaan het soort werk wat het meest bij mijn voorkeuren past en onderaan het soort werk waar ik met een hele grote boog omheen moet lopen.
Ik was wel een beetje verbaasd dat Bouw en Electro niet helemaal onderaan staan. Daar staan onder anderen ICT en Horeca. Maar ik vond het veel meer schrikken wat met stip bovenaan staat:
"Persoonlijke Verzorging".
Schoonheidsspecialiste?
Kapster?
Manicure?
Styliste?
Dat soort werk?
Ik heb heel erg het gevoel dat ik net uit de kast ben gekomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten