De titel die hierboven staat is van een liedje van het bandje 'Skik'. Nou ben ik nooit in de omgeving van Erica wezen fietsen, dus ik ga het niet over dat liedje hebben met U.
Maar wel over fietsen. Ik heb namelijk een fiets en die doet 't ook nog. Het is een oud barrel, overal roestig, hier een daar en knik of een deuk. Het licht werkt dankzij een stuk touw wat ik ooit onderweg gevonden heb. maar het is misschien wel de meest bijzondere, dierbare fiets die ik ooit gehad heb. 'T is namelijk mijn eerste echte Damesfiets. Weet je hoe feestelijk het voelt als je eindelijk met een niet al te wijde rok gewoon, vlotjes op je zadel kunt komen?
En nu rijd ik er alle kanten mee op. deze fiets, mijn eigen dierbare fietsje, brengt me naar plekken die ik ken en die ik graag weer eens zie. Ik verwonder me nog regelmatig over afstanden. De ene plek blijkt heel dicht bij mijn huisje te zijn en de andere is weer ongenadig ver weg. Vroeger, met de auto, leek het allemaal zo anders.
Ik kom met mijn fiets ook op plekken die ik wonderlijk genoeg nog helemaal niet ken. De streek waar ik woon ken ik goed genoeg om niet te verdwalen en toch is het me deze zomer al een paar keer overkomen dat ik ergens fietste en even helemaal geen idee meer had waar ik was.
Op zich is het al een wonder om hier vandaan te fietsen, want elke windstreek heeft een ander landschap en zelfs in die landschappen vind je soms, als een soort paaseieren, opeens een stukje wereld wat je absoluut niet zou verwachten.
Vandaag overkwam me dat weer. Het was alsof ik in minder dan een paar minuten van een Zuid-Hollands poldergebied naar een beboste heuveltop in de Ardennen reed.
Prachtig is zoiets, al gaf het me wel een gemengd gevoel. Aan de ene kant was ik 'even helemaal weg' maar tegelijkertijd werd ik me er weer zwaar van bewust dat ik al heel lang geen vakantie meer gehad heb.
Maar dit 'er tussen uitje' was toch genoeg om meteen aan het eind van mijn fietstocht aan te bellen bij de buurman die gisteren zo'n nare indruk maakte.
Nu heb ik een afspraakje met hem.
Soort van, Soort van afspraakje: We gaan vrijdagmiddag samen aan de slag met de doorgeschoten wilg die ik heb mogen erven van een vorige bewoner. Die boom groeit erg scheef en hangt zodoende dreigend boven de schuur van de buurman.
Ik als houthakker.... (giechel).
Ach ja, als het goed gaat houd ik er misschien prima buren aan over. Ze zijn al wat ouder en met pensioen dus wie weet gaan we nog eens gezellig samen een eindje fietsen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten