Duwtje

Misschien weet de eerzame lezer mijns blogs intussen één en ander van mij en mijn verleden.
Dus ik neem aan dat nu niemand van zijn/haar stoel valt van verbazing wanneer ik refereer aan de vier jaren dat ik mijn kost verdiende in de 'roadcrew' van Herman Brood.

Wat een dierbare, wonderlijke tijd was dat. Misschien waren we een soort Cowboys, maar dan wel van de leukste soort.
Voor Sex en Drugs hadden wij als crew weinig tijd en voor mij persoonlijk gold, dat ik daar de tijd niet eens voor nam al diende één en ander zich in volle teugen aan. Dat vond Herman onbegrijpelijk maar toch heel bewonderenswaardig.

Voor het overige was toeren met Brood gewoon hard werk en tegelijkertijd een kunstvorm. Onze werkdag begon altijd ergens rond de middag en die eindigde meestal om 'n uur of vier de volgende ochtend. Toch was het erg dankbaar werk, vooral omdat iedereen in 'het Circus Brood' zijn ding met heel veel overtuiging en plezier deed.
Ik zou er een boek over kunnen schrijven, denk ik.

Voor mij kwam de beslissing om te stoppen met het werk voor Herman toen ik merkte dat het heilig vuur niet meer zo hard brandde bij mij. Ik wilde niet blasé en verveeld, puur voor het geld, mee blijven doen. Herman en de anderen verdienden dat niet. Daar hoorde nou eenmaal mensen bij die er helemaal voor gingen, vandaar.

Ik heb er geen spijt van, maar ik heb me wel schuldig gevoeld omdat ik best wel abrupt ben afgehaakt. Herman en vooral Koos van Dijk, hebben me haast gesmeekt om te blijven, maar het mocht niet baten.

Ik heb nooit echt afscheid genomen. Vier jaar Brood is niets minder dan een deel van mijn opvoeding. En ik ben daar trots op. Zijn onwerkelijke einde heeft me dan ook behoorlijk geraakt. Het was het einde van een deel van mijn eigen leven, denk ik. Er gebeurde kort daarvoor en daarna nog meer dingen die me niet in de kouwe kleren zijn gaan zitten en nu, tien jaar later, ben ik nog steeds bezig af te rekenen met de gevolgen van alles wat me in die tijd is overkomen.

Soms heb ik daar een duwtje bij nodig en deze week kreeg ik er eentje van Koos.
Vier jaar Brood is een levensles waar je heel veel me kunt.
Dat was ik bijna vergeten.

Domme ik?