Weekend !!

Was best een inspannend weekje, maar ik ben trots op mezelf, want ik heb nog steeds het gevoel dat ik leef!
Ik heb het er al eens over gehad hoe moe ik de laatste maanden zoal kon zijn.
Gelukkig gaat het nu beter. Twee van de drie (mogelijke) oorzaken aangepakt en het werkt blijkbaar. De derde oorzaak zou ik ook wel kunnen elimineren, maar dat heeft een serie consequenties die, wat mij betreft, nog veel erger zijn dan moe.

De ene oorzaak was te veel ballast 'on my mind'. Hier en daar een streep getrokken: Dit niet meer, dat stoot ik af, zus kies ik voor waar ik me goed bij voel en ... Nou ja, dat werk.
De andere oorzaak waren mijn eetgewoonten. Was iets te streng voor mijn dikke buik. Ik heb de afgelopen dagen weleens een stukje vlees verorberd en hier en daar wat koolhydraten gesnackt. Vlees vind ik nog steeds afgrijselijk. Als ik een tartaartje in de pan leg, ben ik me er vreselijk van bewust dat ik een hompje dood beest ga verschroeien. Geeft me toch wel het gevoel dat ik een lijk probeer te verdonkeremanen. Ergens anders aan denken is niet te doen, want die geur......... Yuk !!
Maar mijn lichaam is me dankbaar voor de extra voedingsstoffen. Alsjeblieft, dankjewel...

Hopelijk vind ik echt heel snel een goede vleesvervanger, want kokhalzend achter het fornuis staan is helemaal niet leuk.
Bij AH verkopen ze wel van dat gedoe, maar dat vind ik ook zo half-half. Ik vraag me toch af of dat echt kan gelden als vleesvervanger. Een look-a-like Schnitzel met niets dan kaas aan de binnenkant, eindigt bij mij toch wel snel in het lijstje: "Alcoholvrij Bier" "Cafeïnevrije Koffie" "Risicovrij Beleggen" en "Milieubewust Autorijden".

Eigenlijk klopt het lijstje niet, want de laatste twee bedrijf ik tegenwoordig zeer intensief. Ik heb namelijk geen geld en bijgevolg ook geen auto, maar da's een ander verhaal.

Maar vandaag toch lekker weekend gevierd. Uitgeslapen, krant gelezen, muziek geluisterd en nog een sappig huilbuitje ondergaan. Dat was een soort voorbereiding op de nabije toekomst. Deze week staat me namelijk een gebeurtenis te wachten die de pijn uit mijn verleden griezelig dichtbij brengt. Ik ben eigenlijk nog helemaal niet klaar om dat soort dingen nuchter onder ogen te zien. Ik word er letterlijk misselijk van, nog erger dan van tartaartjes verschroeien. De gebeurtenis uitstellen of afzeggen is geen optie, maar dit soort emotionele aanslagen maken me er wel van bewust dat ik voorlopig heel voorzichtig moet zijn met dingen plannen. Afleren om meteen overal 'ja' op te zeggen is niet makkelijk voor me
Gelukkig is dit in de eerste helft van de week en in de tweede helft van de week staat er iets op het programma waar ik dan weer heel blij van word, dus als het goed is, voel ik me komende zaterdag weer hunky dory.

Nu ga ik me bezighouden met andere zaken. Als eerste mijn gitaartje en daarna mijn bed. Morgen wacht me namelijk een hele zondag en ik heb mezelf beloofd dat ik fijn ga buiten spelen.
Moet dus fit zijn...