Misschien kan ik zomaar wat zeuren over mezelf. Proberen te beschrijven wat erbij komt kijken om van 't een naar 't ander te veranderen. In het kort vertellen waarom ik een hele tijd niet begrepen heb waarom mensen niet begrijpen waar ik in hemelsnaam allemaal mee bezig ben.
Volgens mij kan ik dat niet in vijf minuten, maar ik ben het aan het leren.
Ik kan ook zeggen dat ik eindelijk zelf bijna begrijp waarom ik zo moeilijk te bevatten ben.
Misschien kan ik vertellen over mijn belevenissen met mijn computers. Is dat interessant?
Het begon toen mijn vader op sterven lag. Om de zinnen te verzetten heb ik me toen op 'de computer' gestort.
Hele nachten was ik in de weer met windows en DOS. Niet omdat ik ervan hield, maar gewoon omdat de materie me zo vreselijk in beslag nam dat er voor tobben en treuren weinig gelegenheid overbleef.
En nu ben ik geen computerdeskundige. Ik kan mezelf aardig redden als er problemen zijn, maar vraag me geen moeilijke toestanden, daar wil ik niet op in gaan. Het boeit me gewoon niet.
Ik heb het geprobeerd, hoor. In mijn meest wanhopige tijd had ik zelfs 11 computers in huis, Apple, Atari en een hele rits 386, 486, pentium zus en zo's, ook als laptop.
Maar het kon me niet boeien. Ik kan me niet tot in het pietluttigste detail verdiepen in die.... rommel.
Nu ben ik weer bezig met heel veel moderne snufjes. Een klein bestandsservertje om al mijn muziek te bewaren, daaraan vast een slim kastje wat die muziek afspeelt op mijn high-end stereo spullen en dan is zo'n servertje meteen handig om van alles op te bewaren en zeker te stellen. Ik frunnik het allemaal aan elkaar, maar ik doe het de 'easy way'. Ik vind wel ergens een programmaatje, download het en als ik het allemaal teveel gedoe vind om dat programaatje te laten doen wat ik wil, vind ik het opeens niet meer nodig. Maar ik vind altijd wel een programmaatje wat me bevalt. Zo ben ik dan wel weer.
De volgende stap in deze wondere digitale wereld is mijn laptop opnieuw installeren, zodat alles wat ik daar niet op hoef te hebben schoon-weg is. Dan ga ik laptop, server en desktop synchroniseren. Gewoon voor het gemak. Daarna hoef ik niet meer te zoeken want dan staan de bestanden die ik belangrijk vind altijd op allebei computers en op het servertje.
Gemak dient Kaat.
Steek ik veel geld in dit gedoe? Ik weet het niet. Ik koop nooit het laatste nieuwe. De computer die ik nu gebruik heb ik geruild voor een oude, zo goed als versleten, laptop. Tuurlijk is dit geen nieuw ding, maar voor internetten en tekstverwerken is het een prima ding. Zelfs de kinderen klagen niet. Verder is alles tweedehands, uitverkoop, aanbieding - ouwe rommel. En ik ben er blij mee. Het doet wat ik wil. Ik hoef me niet schuldig te voelen dat ik een mega-turbo toestel waar het hele gezin tegelijkertijd films op kan monteren, vette 3-d action-games kan spelen, movies in hi-res kan streamen en videoconfereren, alleen maar gebruik om een blogje te tiepen.
Een jaar of vijf geleden heb ik zelf een computer gebouwd. Stelt niks voor, in de computerwinkel vertellen ze precies hoe 't moet. In die tijd voelde ik me diep ongelukkig. Ik weet nog toen ik de hardeschijf en DVD-brander had gekocht en daarmee naar huis fietste. Ik reed met een enorme omweg en onderweg ben ik zomaar ergens afgestapt en heb ik een hele poos aan een waterkant gezeten en ik probeerde te bedenken wat op dat moment erger was: Doorfietsen naar huis, of in het water stappen en verdrinken.
Die computer is dus Leed.
Ik heb 'm nog.
Wie hem hebben wil mag hem voor een paar tientjes meenemen.
Misschien gooi ik hem wel weg.
Met zoveel pijn wil ik eigenlijk geen ander mens opzadelen.
Ik denk er nog even over na, of weet iemand iets?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten